FRANCISCO GABIKA

Francisco Gabicagogueascoa Ibarra, coñecido como Francisco "Patxi" Gabica e alcumado “El Rubio de Ispaster”, naceu en Ispaster, Biscaia, o 31 de decembro de 1937. Faleceu aos 76 anos en Lequeitio o 7 de xullo de 2014 durante unha intervención cirúrxica no corazón.

Foi un ciclista español profesional exemplar e un compañeiro envexable que nos dez anos de profesional preocupouse máis de enriquecer o palmarés doutros que o seu propio.

Simpático e bromista, un pouco reservado segundo os seus amigos, demostrou que o mellor no ciclismo é saber ser a un tempo rival e amigo, adversario e camarada e, por enriba de todo, boa persoa.

A gloria do biscaíño edificouse na tempada 1966 ao ser o mellor con diferenza na primeira carreira do calendario español e anotarse a vitoria absoluta por diante do seu compañeiro de equipo, Vélez.
Gabica, nesa edición da carreira española viuse obrigado a tomar a decisión e gañar. Desde entón pasou a ser unha figura cos riscos que leva, pois no pelotón comentábase que, cando Gabica tomaba a iniciativa, algo importante cocíase na carreira. A pesar da súa clase e grandes condicións físicas, Gabica respetou en todo momento os galóns de corredores que, a priori, contaban máis que el no todopoderoso equipo Kas, docal foi contrasinal do primeiro Kas internacional, da man de Dalmacio Langarica.

Como amateur, gañou unha etapa do Tour do Porvir, quedando segundo na clasificación xeral final tras o gran Felice Gimondi, xa como profesional participou en seis ocasions no Tour de Francia, alcanzando como mellor resultado a sétima posición en 1966. No Xiro de Italia gañou unha etapa, estando moi preto da vitoria, foi 8.º en 1967 e 9.º en 1968.

Na decimoséptima etapa do Xiro de Italia de 1967: 140 quilómetros entre Verona e Vicenza. Ao pouco de saír, un grupo tomou vantaxe no alto de Santa Anna. Ían Gabika, Balmanion, Ferretti, Polidori, Masignan e Pannizza. Gabika puido ser líder, pero impediuno Schiavon, un ciclista «menor», segundo conta algunha crónica. Aínda así, Schiavon atrapou ao grupo do corredor vasco e chegou con el á meta. A maglia foi súa por só 5 segundos sobre Gabika. Pero non a etapa, que foi para o biscaíño. Quedaban aínda cinco xornadas, en tránsito pola montaña. Anquetil era o favorito, pero a vitoria final levoulla Gimondi. Gabika acabou en oitava posición. E para moitos, foi un dos grandes prexudicados pola suspensión da etapa que terminou nas Tres Cimas de Lavaredo, unha meta xeada. Os xuíces anulárona porque moitos italianos subiran empuxados polo público.

Fichou por Fagor en 1968 xusto para ver debutar a Luís Ocaña, pero, coa disolución do equipo guipuscoano volveu, a modo de fillo pródigo, a vestir a camisola do Kas.
Gabica relacionouse con lendas do ciclismo como: Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bahamontes e o mencionado Ocaña.

Naquela época gañar era case imposible nun océano de lendas e destacar era tarefa laboriosa. Entre burbullas refrescantes e enfundado nun xersei histórico, Patxi Gabica deixou pegada.

Profesional de 1962 a 1972 durante os cales e grazas ás súas calidades de gran rodador conseguiu 21 vitorias, entre as que destaca a Volta Ciclista a España en 1966, nesta Volta, Gabica encabezou o triplete do Kas, con Eusebio Vélez a 39" e Carlos Echeverría a 44, Luís Otaño (Fagor), José Antonio Momeñe, Valentín Uriona e Antonio Gómez do Moral (os tres tamén do Kas).

TRIUNFOS: 1962, vencedor do Gran Premio de Amorebieta e do Gran Premio de Primavera.

1963, vencedor dunha etapa do Circuíto Montañes.

1964, vencedor do Gran Premio Vasco-Navarro de Montaña (actual G. P. Miguel Indurain), dunha etapa da Dauphiné Liberé, e dunha etapa da Volta a Cataluña.

1965, vencedor de dúas etapas da Volta a Levante, de dúas etapas da Volta a Cataluña e do G. P. Zumaia.

1966, vencedor da Volta a España, máis unha etapa, dunha etapa da Dauphiné Liberé.

1967, vencedor dunha etapa do Xiro de Italia, do Campionato de España de Rexións contrarreloxo con Biscaia. 1968, vencedor da Clasificación da montaña da Volta a España e dunha etapa da Volta a Cataluña.

1970, vencedor do Gran Premio de Villafranca de Ordizia e do Memorial Uriona.

XIRO DE ITALIA: 1967, (8º, máis unha etapa), 1968 (9º) e 1971 (33º).

TOUR DE FRANCIA: 1963 (14º), 1964 (14º), 1965 (10º), 1966 (7º), 1969 (24º) e 1970 (23º).

VOLTA A ESPAÑA: 1962 (5º), 1963 (5º), 1964 (9º), 1965 (6º), 1966 (1º, máis unha etapa), en 1967 retírase antes de finalizar a carreira, 1968 (13º e vencedor do Premio da Montaña), 1969 (16º), 1970 (22º) e 1971 (35º).

Outros resultados dignos de mención: 1962 e 1968 terceiro na Volta ao País vasco.

EQUIPOS: 1962-1967 Kas. 1968-1969 Fagor. 1970-1972 Kas.