domingo, 30 de decembro de 2012

EL SAXO BANK OBTIENE LICENCIA PRO TOUR

PURITO RODRIGUEZ & ALBERTO CONTADOR
En la última Vuelta a España
El pasado 10 de diciembre fue el día clave para saber qué equipos formaban parte de la élite del ciclismo mundial, o lo que es lo mismo, qué equipos estarán en el World Tour 2013.
Todos pensábamos que la lucha estaría entre el Team Argos-Shimano y el Saxo Bank Tinkoff pero la comisión de licencias que es la encargada de admitir o denegar las peticiones de los equipos y que supuestamente es independiente de la UCI, nos volvió a sorprender.
Las amenazas del Pistolero de Pinto de no correr el próximo Tour de Francia si su equipo no obtenía una licencia Wolrd UCI ProTour, que da derecho a competir en la primera división del ciclismo surtieron efecto.
Alberto Contador no necesitara que le avisen con antelación ya puede empezar a preparar con tiempo suficiente el próximo Tour, para intentar ganarlo.
Concedida la ansiada licencia al Saxo Bank-Tinkoff, le da derecho a participar en las Clásicas y principalmente en las tres grandes sin necesidad de invitación.
De esta manera Contador podrá participar sin problemas en el próximo Tour de Francia, circunstancia que le había ocasionado serias dudas en las últimas semanas.
De nada se tuvo en cuenta que los directivos del Tour rechacen a equipos cuyo compromiso en la lucha contra el dopaje  no sea suficiente o que incluso tengan casos de dopaje en sus filas.
Por todo esto se había generado una gran expectación ante el comunicado de la UCI. A mí, esta decisión me dejo con la boca abierta porque pensaba que el destronado iba a ser el Saxo Bank Tinkoff de Alberto Contador. Pero al final fue el Katusha de Joaquim “Purito” Rodríguez. Al Katusha se le denegó la petición a pesar de ser uno de los primeros equipos en el Ranking UCI por equipos y de tener al Líder del Ranking y tener una gran cantidad de puntos UCI.
Por todo esto, me choca bastante la decisión y sobre todo porque el comunicado, como la gran mayoría de los comunicados de la UCI, es pobre, más bien muy pobre diría yo, porque realmente no aclara nada y deja abierto el tema a miles y miles de conjeturas y especulaciones. Habrá que esperar a que la UCI o bien el Katusha emitan un comunicado oficial para saber la realidad. Pero sabiendo como trabaja la UCI esto puede durar semanas, mucho tiempo para una situación de un equipo que se prevee crítica.
¿En que lugar queda Joaquim Rodríguez?, con la participación de su equipo en las grandes pruebas en el aire, el futuro del ciclista catalán queda un poco difusa. Así que tendrá que tener calma, hacer las cosas bien y sin especulaciones.
Después de que el Katusha interpusiera un recurso ante el Tribunal de Arbitraje Deportivo (TAS), contra su exclusión del World Tour, alegando que no había razones legales para su exclusión de la máxima categoría del ciclismo mundial, el equipo recibió las razones de este rechazo alegando que la política antidopaje del Katusha no había convencido a la UCI.
Los últimos casos en el equipo están el de Galimzyanov, suspendido en diciembre de 2012 con dos años por la Agencia Rusa Antidopaje, o los ya sancionados Kolobnev (2010), Pfannberger o el de Tony Colom ambos en (2009).
A pesar de ello, dichas causas no han convencido al equipo del manager Igor Makarov, que reiteró que seguirá con su recurso en el Tribunal de Arbitraje (TAS).
La guerra del ruso contra los rusos parece que se decanto a favor de Oleg Tinkov, ese curioso personaje que cuando en 1991 desapareció la URSS, montó una compañía de cerveza que inundó de espuma las tabernas rusas: vendía siete millones de botellines al mes que lo convirtieron en multimillonario y que en la actualidad es quien le paga a Alberto Contador.
Igor Markarov, es el patrón de ITERA, una de las grandes compañías de gas y petróleo y el manager del Katusha que en Rusia es más que ciclismo. Es un proyecto nacional impulsado por el propio Putin ante el dolor de ver un equipo Kazajo, el Astana, que brillaba en el circuito mundial. El éxito de una exrepública soviética era una afrenta.
Detrás de esa pugna entre Purito y Contador en la Vuelta a España, estaba la lucha de sus equipos, el Katusha ruso y el Saxo Bank-Tinkoff, aunque danés patrocinado por el empresario ruso Oleg Tikov. Joaquim Rodríguez este año casi se llevo el Giro de Italia a Rusia, terminó segundo tras Hesjedal, termino la temporada como número uno del mundo y lucho asta el último día por empaquetar esta Vuelta con dirección a Moscu, solo el obstáculo Contador lo evito. Como ahora, extraños manejos evitan que el Katusha forme parte de la primera división del ciclismo mundial.
De momento para la temporada 2013, el Katusha no estará en la primera prueba del circuito, el Tour Down Under, al no haber recibido la invitación.

xoves, 27 de decembro de 2012

JEAN BOBET

JEAN BOBET
Jean Bobet naceu en Sain Méen lle Grand (Francia), o 22 de febreiro de 1930. É o irmán pequeno do tamén ciclista Louison Bobet. Menos dotado que el, con todo, gañou varias carreiras (16), como a París-Niza en 1955, Xénova-Niza en 1956 e terminando terceiro a Milán-San Remo de 1955.
Ciclista francés que foi profesional entre 1949 e 1959.
Licenciado en linguas modernas, polo que lle chamaron logo O Profesor, no mundo do ciclismo, afeccionouse a este deporte ao acompañar frecuentemente nas carreiras ao seu irmán maior, Louison ata que decidiu el tamén probar sorte coa bicicleta. E a verdade é que pronto mostrou as súas boas condicións como corredor, en 1949 proclamouse en Budapet Campión do Mundo Universitario de fondo na estrada e de persecución por equipos; logo, como aspirante, gañou a Volta ao Orne, a proba Lannion-Rennes e o Circuíto do Val do Loira, todo en 1951; e, xa como profesional, colaborou eficazmente no triunfo de Louison Bobet no Tour de Francia. Ao finalizar a súa carreira deportiva foi reporteiro en Radio Luxemburgo e xornalista en L´Equipe e Le Monde. E cando estaba designado para ser o director do novo velódromo parisiense de Bercy non aceptou o cargo co fin de consagrarse aos centros de talasoterapia creados polo seu irmán Louis Bobet, do que escribiu por certo, entre outros libros, unha excelente biografía.
Aos seus 82 anos aínda hoxe segue aparecendo na televisión, en particular nos programas retrospectivos. Xogando un papel decisivo na creación do Museo en memoria do seu irmán en Sant Méen lle Grand. Tamén escribiu varios libros sobre o ciclismo.
TRIUNFOS: 1952 Primeiro na Dinan e primeiro na Hautmont.
1953 O Circuíto de Morbihan e o Gran Premio de Europa.
1955 A París-Niza, máis unha etapa e primeiro na Scaer.
1956 A Xénova-Niza.
1959 Primeiro na Lodéve.
XIRO DE ITALIA: 1953 Abandona. 1957 (25º) e en 1958 abandona na 11ª etapa.
TOUR DE FRANCIA: 1955 (14º) e 1957 (15º).
VOLTA A EspaÑA: 1956 Abandona na 16ª etapa.
OUTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: O 1 de novembro de 1954, consegue a marca oficiosa da hora, tras moto: 54,884 km., no Velódromo de Inverno de París.
1955 Terceiro na Milán-San Remo.
EQUIPOS: 1952 Stella-Huret. 1953-1954 Stella-Wolver-Dunlop.
1955-1956 L. Bobet-BP-Hutchinson. 1957 Mercier-BP-Hutchinson. 1958-1959 L. Bobet-BP-Hutchinson.

domingo, 23 de decembro de 2012

¿ES EL CICLISMO UN DEPORTE MALDITO?

Añadir leyenda

Iñaki Lejarreta salió de su casa como todos los días, para entrenar, esta vez no volvió. Un joven de 22 años y que dio positivo por drogas (aunque la policía vasca matiza que se trata de un análisis preliminar y que el positivo podría ser compatible con el uso de alguna medicación), con su Renault Clio le embistió por detrás. El impacto fue tan brutal que el ciclista olímpico de BTT falleció casi en el acto.
De nuevo la carretera y de nuevo un ciclista, con el resultado de que el perdedor siempre es el mismo.
El ciclismo, otra vez castigado con crueldad y sin compasión, un deporte maldito, constantemente golpeado por las desgracias. Una actividad de riesgo, con resultados fatales e irreparables.
La muerte de Iñaki Lejarreta, como la de Víctor Cabedo hace tres meses y la de tantos otros anónimos (13 en 2012), vuelve a teñir de luto al ciclismo.
Sé que no hay palabras para amortiguar el dolor de una familia destrozada por este desgraciado accidente. A todos los aficionados al ciclismo se nos vuelve a poner la piel de gallina, volvemos a conmocionarnos, a que afloren las lágrimas, a angustiarnos porque practicamos un deporte demasiadas veces asociado a la fatalidad.
Nuevo atentado a la lógica, nuevo vacío irreparable, desapariciones prematuras, dolorosas ausencias por accidentes fatales de conductores irresponsables, otra despedida traumática que hay que añadir a esa lista inagotable de vidas perdidas en estas carreteras.
A los despreciables escándalos de dopaje protagonizado por médicos sin escrúpulos y corredores carentes de ética, se unen estos traicioneros accidentes de carretera que hacen que el ciclismo sea el deporte más estigmatizado por el infortunio. Y es que salir a entrenar con una bicicleta se ha convertido en una aventura con resultados catastróficos. En la carretera, los ciclistas somos vulnerables. Por favor, seamos prudentes, ya que no hay muerte más ilógica que la provocada por la práctica deportiva o lúdica.
Iñaki Lejarreta salió a entrenar para buscar fondo y resistencia en su Vizcaya natal, para así poder aguantar el ritmo en la tierra de los circuitos de mountain bike. Un coche, ha acabado con su vida y sus sueños.
En la bicicleta no va un ciclista, va una vida, respetémonos.
D.E.P. IÑAKI LEJARRETA
Hoy mismo y por iniciativa surgida de las redes sociales, se le rindió un homenaje a Iñaki Lejarreta, con una marcha que transcurrió desde Bilbao a la localidad vizcaína de Iurreta, lugar donde fue atropellado Iñaki. Varios miles de personas mostraban así la disconformidad por el trato que recibimos como usuarios de las carreteras por conductores desaprensivos.
El respeto a los más frágiles y débiles de ser premisa necesaria en cualquier comunidad que se precie de avanzada y democrática.
En otras provincias españolas también se celebraron marchas ciclistas como manifestación reivindicativa de luto para rendir también tributo a todos los atropellados en las carreteras.
La Peña Ciclista Chamorriana nos adherimos y reivindicamos las mismas peticiones que la Asociación de Ciclistas Profesionales elaboro para presentar al Presidente Mariano Rajoy y que son:
Que, aprovechando la próxima revisión del Reglamento General de Circulación, se obligue al vehículo que adelanta a pasar completamente al carril contrario.
Que se preparen campañas de difusión dirigidas a los conductores de vehículos a motor para garantizar que estos conocen sus obligaciones ante los ciclistas en la carretera.
Que los agentes de tráfico realicen controles en las zonas frecuentadas por ciclistas para advertir de esta obligación a los conductores de vehículos a motor.
Que se implante, en las carreteras de entrada y salida de las poblaciones y en zonas frecuentadas por ciclistas, señalización recordando esta obligación a los conductores de vehículos a motor. Tal y como se está implantando en Cataluña.
A través de este enlace www.change.org/peticiones/seguridad-y-respeto-para-los-ciclistas. se esta recogiendo firmas de todos aquellos ciudadanos que estén de acuerdo con estas medidas.

xoves, 20 de decembro de 2012

LOUIS BOBET "LOUISON"

LOUIS BOBET "LOUISON"
Louis Bobet, naceu en Saint-Méen lle Grand (Francia), o 12 de marzo de 1925.
Louison Bobet foi un ciclista francés alcumado ?o Panadeiro de Saint-Méen?, porque traballou antes de ser ciclista, amasando pan, bolos e croissants, na panadería dos seus pais. Foi o primeiro ciclista da época da posguerra en gañar o Tour de Francia en tres ocasións consecutivas proba na que tamén obtivo 12 vitorias de etapa.
Os seus numerosísimos triunfos, a súa deportividade, a súa forza de vontade, o seu incansable laboriosidad, a súa ambición e o seu orgullo, así como o seu afán de superación fixeron del un gran corredor con calidade de ?súper?.
No Sprint venceu aos grandes sprinters, impúxose frecuentemente aos rodadores e relacionouse cos mellores escaladores. Elegante, tenaz, con clase e capacidade de sacrificio, ?O panadeiro de Saint-Mée?, viu acurtada a súa brillante carreira cando, tras unha delicada operación en 1955, a consecuencia dunha grave ferida nas posaderas (na zona de contacto co sillín) quixo reaparecer demasiado pronto e iso obrigoulle a abandonar na Volta a España do ano seguinte e a renunciar ao Tour. Cinco anos despois, tivo que abandonar a competición tras o accidente de automóbil que sufriu co seu irmán Jean en Montry, preto de Paris, cando regresaban de Bruxelas. Catro anos despois, en recoñecemento do seu brillante e exemplar carreira, foi nomeado polo goberno galo da Lexión de Honra. Como amateur-independente fora catro lustros antes, campión de Francia na estrada e campión de Bretaña.
Louison (Alcume familiar para evitar confusións e para distinguilo do seu pai que tamén se chamado Louis) Bobet, nunca tivo a relevancia da que quizais un triplo gañador do Tour de Francia (1953, 1954, 1955), GP das Nacións (1952), Xiro de Lombardía (1951), Milán-San Remo (1951), Tour de Flandes (1955), Parín-Roubaix (1956), París-Niza (1952) e Campión do Mundo (1954), debese merecer.
Cando só tiña dous anos e medio o seu pai xa lle deu unha bicicleta, na súa mocidade co seu irmán John frecuentemente repartían o pan en bicicleta, tamén se di que levaba as mensaxes da resistencia durante a Segunda Guerra Mundial.
A súa inquietude polo deporte lévolle a practicar varios, incluído o tenis de mesa coroándose campión de Gran Bretaña. Pero foi o seu tío Raymond, que era presidente dun club de ciclismo en Paris o que lle convenceu para que se centrase no ciclismo.
Non tardo moito en demostrar o enorme potencial que tenia. Subía ben, fantasticamente, sen chegar á capacidade de Coppi ao que sufriu nos seus primeiros anos. Tampouco era o mellor rodador belga, pero cando rodaba concentrado era un llaneador e contrarrelojista magnífico. Pero tamén era incapaz de sobreporse se algo lle saía mal.
As cabalgadas polo Izoard, convertéronlle no seu selo de identidade, con aquela frase: ?os grandes sempre pasan en solitario polo Izoard?, como fixo el en varias ocasións. Convertendo esa paisaxe lunar do mítico porto no seu lugar vital, onde gañou con rotundidade dúas das súas tres Tour de Francia, na chegada habitual a Briançon.
Hoxe no Izoard hai unha placa conmemorativa ao esforzo de Coppi e Bobet, amigos entre eles, que fixeron grande esa cima.
Bobet acabaríase retirando xunto co seu irmán o 10 de agosto 1962.
Dedicándose aos tratamentos médicos con augas mariñas, sendo un dos precursores. Sorprendido polos resultados da auga de mar no seu corpo logo do seu tratamento, imaxina un novo concepto de lecer, saúde e creou o primeiro centro de talasoterapia moderna en Quiberon. O instituto abriu as súas portas o 15 de abril de 1964. O mundo da política, as artes, o entretemento e as letras foron asiduos clientes. Tras este éxito, abriu outros dous centros en Biarritz e Marbella (España), este seria inaugurado pouco logo da súa morte.
Morreu de cancro o 13 de marzo de 1983, un día logo de cumprir 58 anos, sendo enterrado en Saint-Meen onde conta cun museo desde 1994, no cal pódese contemplar numerosos premios, libros, contos, maquetas, vídeos, fotos, revistas, medallas, camisetas, banderines, bicicletas etc...
Curiosidades: Louison Bobet era supersticioso, estaba fascinado polo número 41. Antes de cada carreira preguntaba quen levaba ese dorsal. O 41 tiña un significado especial para el porque a súa primeira vitoria nunha carreira local foi no ano 1941 e o número da súa casa era o 41 da rúa Roublont. Tamén foi o primeiro ciclista en usar un fisioterapeuta que á vez cara a de adestrador, secretario e chofer. No Tour de Francia de 1948, rexeito porse a súa primeira camisola amarela por ser de tea sintética, xa que só quería levar roupa de pura la.
Profesional de 1947 a 1961.
TRIUNFOS: 1947 a Bucles do Sena.
1949 a Volta ao Oeste, a Chatealin, o Critérium de Áselos e a Boucles de l´Aulne.
1950 o Campionato de Francia de ciclismo en ruta, o Critérium de Áselos e o G.P. Eco de Alxeria.
1951 o Campionato de Francia de ciclismo en ruta, a Challenge Desgrange-Colombo, a Challenge Yellow, o G.P. do Loche, o Critérium Nacional, a Milán-San Remo e a Volta a Lombardia.
1952 a Challenge Yellow, o Critérium Nacional, a París-Costa Azul, o Gran Premio das Nacións e a París-Niza.
1953 a Chatealin, o Critérium de Áselos, a Roda de Ouro, a Challenge Yellow, o Campionato Francés de Campións e a Boucles de l´Aulne.
1954 o Campionato do Mundo de Ciclismo en Ruta de Solingen (Alemaña), o Critérium de Áselos, a Challenge Yellow, o Campionato Francés de Campións e o Trofeo Edmond Gentil.
1955 a Roda de Ouro, a Challenge Yellow, a Copa Alemá da Meurthe, a Volta a Luxemburgo e dúas etapas, o Tour de Flandes e a Dauphiné Libéré-
1956 o Circuíto de Mont Blanc e a París-Roubaix.
1957 a Xénova-Niza.
1959 a Roda de Ouro, a Bordeus-París e a Roma-Nápoles-Roma.
1960 a Roma-Nápoles-Roma.
1961 o Gran Premio de Niza.
XIRO DE ITALIA: 1951 (7º, máis unha etapa e o Gran Premio da Montaña). 1957 (2º, máis unha etapa) e 1958 (4º).
TOUR DE FRANCIA: 1947 retírase. 1948 (4º, máis dúas etapas). 1949 retírase. 1950 (3º, máis unha etapa e o Gran Premio da Montaña). 1951 (20º, máis unha etapa). 1953 (1º, máis dúas etapas). 1954 (1º, máis tres etapas). 1955 (1º, máis tres etapas). 1958 (7º) e en 1959 retírase.
Nunca participo na Volta a España.
OUTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: O 5 de novembro de 1954 intentou bater a marca da hora no velódromo Viporelli de Milán, pero renunciou aos 39 minutos. 1955 Subcampión de Francia de ciclismo en ruta. 1956 Terceiro no Campionato de Francia de Ciclismo en ruta. 1957 segundo no campionato do Mundo de Ciclismo en ruta. 1958 Segundo no campionato do Mundo de Ciclismo en Ruta.
EQUIPOS: 1947 Stella. 1948-1949 Stella-Dunlop. 1949 Bianchi-Ursus. 1950-1951 Stella-Dunlop. 1952 Ursus. 1953-1954-1955 Bottecchia. 1956-1957 Mercier-A. 1958-1959 BP-Hutchinson. 1960 Bustese. 1961 : Bobet-BP.

domingo, 16 de decembro de 2012

ACUERDOS DE LA ASAMBLEA GENERAL ORGINARIA 2012


En la Asamblea General Ordinaria que celebramos ayer 15 de diciembre y que conto con una importante asistencia de socios, y de acuerdo con el orden prefijado previamente, se tomaron los siguientes acuerdos:
Abrió el acto el Presidente Santiago Viralta Figueiro, quien agradeció a los presentes su asistencia a la Asamblea, comunicando que varios socios le habían justificado su no asistencia a la misma, por impedírselo cuestiones particulares.
Un año más los socios de la Peña Ciclista Chamorriana nos reunimos para resumir la temporada. Una temporada donde el resumen del año es totalmente satisfactorio, sanos y salvos podemos contarnos y contar nuestras aventuras encima de la bicicleta ya que en ella a veces pocos ratos tenemos para charlar.
Después de un extenso y amplio resumen dio la palabra a la tesorera Josefa Pasarín Vázquez, que como primer punto del Orden del día, expuso el resumen de ingresos y gastos 2012 y que a falta del ingreso de las subvenciones públicas tanto del Ayuntamiento como de la Diputación da un superávit de 899,14 euros.
Quedando un remanente en caja para hacer frente a los primeros gastos de la temporada 2013.
Acto seguido se procedió a la votación por separado de la gestión de la Junta Directiva y del balance económico. Aprobándose por unanimidad tanto la gestión de la Directiva como la de las cuentas.
A continuación tomo la palabra Bernabé Espiñeira Lojo secretario de la Peña Ciclista Chamorriana para exponer, planificar y dar respuesta a las inquietudes de los socios.
Siguiendo con el orden del día nº 3.- Altas y bajas, para este año anuncio que de momento esta confirmado solicitar 29 licencias, haciendo un llamamiento a todos los presentes a que incentivemos a los socios que andan en bicicleta y que son reacios a sacar licencia federativa para que se federen por bien en primer lugar de ellos y en segundo por el club ya que a titulo personal es partidario de no dejarnos acompañar por nadie no federado. También anuncio que la comida fin de temporada se celebrara el viernes 21 de diciembre, durante la cual se hará entrega de los trofeos, distinciones y premios, a autoridades, casas comerciales y socios. A día de hoy están confirmadas 62 personas, cerrándose el plazo de inscripción el próximo miércoles 19.
El 5º punto del orden del día y que trataba de la lotería, anuncio que a todos los que se les habían entregado talonarios para su venta, se comprometieron a quedarse con lo que no vendiesen, por lo que la lotería se da por vendida en toda su totalidad como ya quedo reflejado en las cuentas expuestas por la tesorera.
Punto 6º, la Junta Directiva propone que al no haberse vendido todos los maillots y culottes de la temporada pasada, se acuerde no comprar equipaciones para esta temporada. Repartiendo la que se tiene en stop a los socios que más deteriorada la tengan y la necesiten. Se pedirá igualmente presupuesto al proveedor, para poder presentar a las instituciones publicas y poder obtener subvenciones para la próxima temporada 2013.
Punto 7º; Planificación de actividades para la temporada 2013. Se acuerda mantener el mismo programa de actividades para 2013, las mismas que realizamos este año con alguna inclusión nueva y que son las siguientes:
1ª .- Coruña, Betanzos, Ois, Betanzos, Pedrido y regreso. - - 67 km.
2ª.- Coruña – Carral – Mesón do Vento – Betanzos – Pedrido y regreso. - - 76 km.
3ª.- Coruña – Laracha – A Silva – Xesteda – Cerceda – Cantera y regreso. - - 76 km.
4ª.- Coruña – Betanzos – Miño – Perbes – Pontedeume – Betanzos – Coruña. - - 76 km.
5ª.- Coruña, Carral, Barcia, Meirama, Laracha, Caión y regreso. - 77 km.
6ª.- Coruña – Carballo – Bertoa y regreso. - - 81 km.
7ª.- Coruña – Cambre – Carral – Barcia – Meirama – Laracha – Caion y regreso. –81 km.
8ª.- Coruña, Curtis y regreso.- - 83 km.
9ª.- Coruña – Betanzos – Burricios – Queimada – Montesalgueiro y regreso. - - 83 km.
10ª.- Coruña – Cesuras – Vilacoba – Abegondo – Betanzos – Coruña. - - 85 km.
11ª.- Coruña – Betanzos – Pontedeume – As Neves y regreso. - - 88 km.
12ª.- Coruña, Betanzos, Montesalgueiro, Curtis y regreso. - - 93 km
13.- Coruña, Betanzos, Ordes, Silva, Cerceda, Laracha y regreso.- 100 km.
14ª.- Coruña – Betanzos – Miño – Cabanas – Fene – Mugardo y regreso por Cabanas. 101 km.
15ª.- Coruña, Betanzos, Curtis, Lanza, Ordenes, Mesón do Vento, Cecebre y regreso. – 110 km.
16ª.- Coruña, San Pedro, Cambre, Carral, Montouto, Mesón do Vento, Barcia, Cerceda, Silva, Carballo y regreso. - - 118 km.
17ª.- Coruña, Betanzos, Curtis, Irixoa, Campolongo y regreso. - - 119 km.
18ª.- Coruña, Coristanco, Sta. Comba, Anxeriz, Silva, Cerceda, Cantera y regreso. – 121 km.
19º.- Coruña, Betanzos, Curtis, Corredoiras, Sobrado, Teixeiro, Castellana y regreso. 123 km.
20ª.- Coruña, Momán, As Pontes, Caxado, Pontedeume y regreso.- - 163 km.
21ª.- Coruña, Betanzos, Curtis, Corredoiras, Melide y regreso. - - 139 km.
22ª.- Coruña, Betanzos, Baamonde y regreso. – 129 km.
23ª.- Coruña, Carballo Santiago y regreso. - - 135 km.
24ª.- Coruña – Betanzos – Guitiriz – Lugo y regreso. - - 195,4. Solo ida 97,7.
25ª.- Coruña – Betanzos – Guitiriz y regreso. - - 104 km.
26ª.- Coruña – Betanzos – Miño – Cabanas – Fene – Mugardo y regreso por Cabanas. 101 km.
27ª.- Coruña, Betanzos, Montesalgueiro, Campolongo, Pedrido y regreso. – 100 km.
28ª.- Coruña – Laracha – Meson do Vento – Mabegondo – Oza dos Rios y regreso. 95 km.
29ª.- Coruña, Betanzos, Castellana, Teixeiro, Castellana y regreso. - 99 km.
30ª.- Coruña, Laracha, Cerceda, Silva, Carballo y regreso. - - 89 km.
31ª.- Coruña - Betanzos – Cesuras – Vilacoba – Abegondo – Betanzos – Coruña. – 85 km.
32ª.- Coruña – Betanzos – Curtis y regreso. - - 83 km.
33ª.- Coruña – Cambre – Carral – Barcia – Meirama – Laracha – Caion y regreso. – 81 km.
34ª.- 35ª.- Coruña – Betanzos – Cesuras – Betanzos – Pedrido y regreso. - - 81 km.
35ª.- Coruña, Campolongo, Monfero, Vilarmaior, Miño y regreso. – 80 km
36ª.- Coruña – Betanzos – Vilamaior – Monfero – Campolongo – Pedrido y regreso. – 80 km.
37ª.- Coruña – Paderne - Irixoa – Ois y regreso. - - 77 km.
38ª.- Coruña – Laracha – A Silva – Xesteda – Cerceda – Cantera y regreso. - - 76 km.
39ª.- Coruña – Carral – Meson do Vento – Betanzos – Pedrido y regreso. - - 76 km.
40ª.- Coruña, Betanzos, Miño, Pontedeume y regreso. - - 69 km.
PARTICIPACIÓN EN PRUEBAS OFICIALES
Los Junior participaran en las siguientes pruebas:
Día 25 de mayo; Trofeo de Carballo 2013 (Carballo). Día 8 de Junio; Trofeo Sponsor Muebles Compostela (Santiago de Compostela). Día 27 de Julio; 14º Gran Premio Concello de Cambre (Cambre). Día 7 septiembre; 50º Gran Premio Milagrosa (Lugo).
Los cicloturistas participaran en las siguientes pruebas: Día 23 de Junio; 16º Desafio Fragas do Eume (As Pontes). Día 18 de agosto; 16º Marcha Cicloturista a Ferrolterra (Ferrol).
La sección de BTT participara en las siguientes pruebas:
Día 24 de febrero; 6ª Pedalada Artabra (Coruña). Día 6 de abril; 2ª contrarreloxo BTT Mugardos (Mugardos). Día 9 de junio; 8ª Ruta BTT a Ferrolterra (Ferrol). Día 30 de junio; 7ª Ruta BTT entre duas Rias (Mugardos). Día 22 septiembre; 11ª Ruta Serra do Xistral-Monseivane (As Pontes). Día 29 septiembre; 14ª Marcha BTT San Froilan (Lugo). Día 13 octubre; 2ª Marcha BTT Sendeiros de Fene (Fene). Día 27 octubre; 9ª Roteiro BTT Terra das Mariñas (Cambre).
CUOTAS SOCIOS: Se acuerda seguir manteniendo la cuota un año más. Los socios en paro quedan exentos de abonar la cuota sin perdida de los derechos que le otorgan los estatutos, mientras les dure esa situación.
Como se puede observar el calendario de carretera para 2013 continuara con la misma dinámica y el de BTT tendrá algunos cambios respecto al 2012. Dado el interés de bastantes socios, se aprobó incluir en BTT las kedadas, pero alternándolas con salidas fijas y marcadas cada cierto tiempo. Las kedadas no puntuaran.
También se acuerda la compra de una máquina Karcher de limpieza de bicicletas para disposición de todos los socios que lo deseen, pero principalmente para los BTTrs.
RESPONSABILIZARSE EN LLEVAR LA FURGONETA:Todos los socios han de llevar la furgoneta el día que les toque, para beneficio de todos y principalmente del Club.
En el último punto del Orden del día y dentro de Ruegos y Preguntas se comentaron varios temas relacionados con el Club como: La necesidad y obligación de asistir a las reuniones convocadas por la Federación, la compra de la maquina para lavar las bicicletas, las kedadas, responsabilizarse de la furgoneta, debido a la crisis mantener las cuotas un año más y a los parados no pasarles el recibo mientras dure esa situación sin perder derechos. Todos estos puntos fueron aprobados por unanimidad como ya quedo reflejado en este resumen.
La propuesta del Secretario, no fue tomada en consideración ni votada, al no estar incluida en el Orden del Día. Por lo que tanto los socios como el público en general sin Licencia Federativa, podrán seguir participando en las Marchas Sociales del Club como lo venían haciendo hasta la fecha.
Después de la votación volvió a tomar la palabra el Presidente Santiago Viralta Figueiro, que con la firmeza que le caracteriza y la rotundidad habitual en él, afirmó que esta Junta Directiva como órgano de gobierno del Club, ejecutará los acuerdos adoptados por la Asamblea General y ejercerá las funciones que los Estatutos del Club le confieren. Deseando en nombre propio y de la Junta directiva unas muy Felices Navidades a todos en compañía de la familia y amigos.
No habiendo otros puntos a tratar, se levanto la sesión a las 22,30 horas, previa lectura y firma del Presidente y Secretario como ratificación de lo expuesto.

xoves, 13 de decembro de 2012

MIGUEL BOVER II

MIGUEL BOVER II

Miguel Bover Pons, naceu en Palma de Mallorca (España), o 14 de febreiro de 1928. Faleceu o 25 de xaneiro de 1966 en Palma de Mallorca (España), con só 38 anos.
Foi o primeiro ciclista español que gañou unha etapa contra reloxo do Tour de Francia de 1956. Fillo de Miguel Bover I, demostrou grandes dotes de rodador, tanto en pista como na estrada. Atopou a morte de forma tráxica na súa patria moza, nun lugar chamado Can Tunis, nun accidente de automóbil mentres seguía co seu coche unha carreira ciclista de categoría inferiores. Os seus dous irmáns tamén foron ciclistas. Un deles, Juan, deixou pronto a bicicleta para dedicarse á pintura, e o outro, Pedro, especializouse no medio fondo e atopou a morte no velódromo mallorquino de tirador a consecuencia dunha caída.
Profesional desde 1948 a 1962, durante os cales conseguiu 13 vitorias, sendo a máis destacada a contrarreloxo da vixésima etapa do Tour de Francia de 1956, Saint Etienne-Lyon, unha longa contrarreloxo de 73 quilómetros, por diante de Adriaenssens e Lle Ber.
Miguel Bover non só era un ciclista español, senón que ademais balear, o cal complicaba máis as cousas debido ao illamento deportivo dos insulars, por iso vendo hoxe o seu palmarés coas perspectivas que dá o tempo, o que está claro é que, sendo un ciclista de gran clase, quixo abarcar demasiado correndo tempada tras tempada desde o 1 de xaneiro ao 31 de decembro, co que perdeu opcións de vitorias selectivas que lle situaron no lugar que se merecía. O que ocorría era que escapar naquela época resultaba moi difícil porque sempre estaba o reclamo do diñeiro que lle facía intentar un esforzo máis.
TRIUNFOS: 1949.- o Trofeo Masferrer, por diante de dous eficaces clásicos hispanos dos anos 40, Emilio Rodríguez e Bernardo Ruiz e o Trofeo Canto Arroio. 1952.- Os seis días de Madrid con Miguel Poblet. Os anos 1953, 1954 e 1955, gañou o Campionato de España de Persecución. 1956.- a Volta a Andalucía, máis 3 etapas, o Circuíto de Pamplona, o Trofeo Jaumandreu e o G.P. de Pascuas. 1957.- o Gran Premio Martorell e unha etapa da Volta a Andalucía. 1958.- unha etapa do Xiro de Sardeña e unha etapa da Volta a Levante.
Nunca participou no Xiro de Italia.
TOUR DE FRANCIA: 1956.- (74º, máis a primeira contrarreloxo dun ciclista español na historia). 1958.- (72º).
Na Volta a España, participou os anos 1955, 1956, 1957, 1959 e 1960 pero non logrou terminar ningunha. Iso se, das 17 etapas que disputo fixo 3 segundos postos, 2 terceiros, 1 cuarto e 2 quintos.
OUTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1956.- 3º na Euskal Bizikleta máis dúas etapas, terceiro no Gran Premio das nacións, por detrás de Anquetil e Bouvet,
 segundo no Gran Premio Brasschaat belga, detrás de VanLooy, e terceiro na contrarreloxo do Gran Premio Martini (Suíza), nesta ocasión por detrás de Anquetil e Ockers. Todo isto nuns tempos nos que España non pintaba absolutamente nada nas grandes clásicas internacionais e case aínda menos naquelas longas probas contra o cronómetro.
EQUIPOS: 1948.- VC Sport Balear. 1955-1956.- Splendid-d´Alessandro. 1957-1958.- Faema-Guerra. 1959-1961.- Licor 43 e 1962.- Faema.

domingo, 9 de decembro de 2012

LA PEÑA CICLISTA CHAMORRIANA CONVOCA SU ASAMBLEA GENERAL ORDINARIA2012


La Peña Ciclista Chamorriana ya ha enviado una carta y correos electrónicos a todos sus socios, en la que se convoca la Asamblea General Ordinaria que tendrá lugar en el local social el día 15 de diciembre (sábado), a partir de las siete y media de la tarde en primera convocatoria.
En dicha Asamblea se van a tratar los asuntos habituales en estas Asambleas, con el siguiente orden del día:
  1. Lectura y aprobación si procede, del acta de la Asamblea anterior.
  2. Informe del estado de cuentas.
  3. Altas y bajas de nuevos socios.
  4. Comida anual, en la que celebraremos la gala de entrega de distinciones, premios y trofeos.
  5. Lotería de Navidad.
  6. Propuestas de la directiva para la próxima temporada 2013.
  7. Confección del calendario de salidas para la temporada 2013.
  8. Solicitud de Licencia Federativa.
  9. Cuota de socios.
10.- Sección BTT.
11. Ruegos y preguntas.
Por la importancia de los temas a tratar, se ruega la máxima asistencia, por lo que desde aquí quiero animar a todos los socios a participar y que den a conocer sus opiniones e inquietudes.
Si necesitáis más información o cualquier consulta en relación a este acto, no dudéis de contactar con cualquier miembro de la junta directiva (Santiago, Bernabé o Gómez), los cuales trataremos de responderos a la mayor brevedad posible.
Todos los interesados en obtener Licencia Federativa, los pasos a seguir son los mismos de siempre. Del 26 al 28 de diciembre quisiéramos tener toda la documentación para enviar el máximo de licencias posibles al mismo tiempo a la Federación Galega de Ciclismo.
Saludos. P. C. Chamorriana.

xoves, 6 de decembro de 2012

MIGUEL BOVER I

MIGUEL BOVER I

Miguel Bover Salom, naceu en Palma de Mallorca (España), o 12 de outubro de 1896. Faleceu aos 81 anos en Palma de Mallorca (España) o 10 de outubro de 1977.
Alcumado o Sardinel e aínda que a súa carreira foi relativamente curta, proclamouse nove veces Campión de España e tres delas a mesma tempada. Os seus fillos foron tamén destacados ciclistas.
Profesional desde 1917 a 1926.
TRIUNFOS: 1917.- Campión de España de Medio Fondo.
1919.- Campión de España ao Sprint e Campión de España de Medio Fondo..
1920.- Campión de España, Campión de España ao Sprint e Campión de España de Medio Fondo.
1924, 1925 e 1926 Campión de España de Medio Fondo.
Nunca participo no Xiro de Italia, Tour de Francia nin Volta a España.

domingo, 2 de decembro de 2012

SOLOMILLOS CERRÓN A TUTIPLE

JOSÉ LUIS LÓPEZ CERRÓN.
Transportando
chuletones a amigos y socios.

Ayer sábado, en su segundo intento (ya se había presentado sin éxito, en las elecciones anteriores, cuando se impuso Juan Carlos Castaño), José Luis López Cerrón (El hombre del Chuletón) fue elegido nuevo presidente de la Real Federación Española de Ciclismo (RFEC), tras imponerse a Francisco Antequera, el único otro candidato en liza, ganó gracias a los 62 votos frente a los 53 de su rival. Dos de los 117 miembros de la Asamblea se abstuvieron.
Sucede a Juan Carlos Castaño convirtiéndose en el vigésimo sexto presidente de la RFEC.
López Cerrón, de 56 años, ciclista profesional entre 1979 y 1985, ganador en 1981 de una etapa de la Vuelta a España, fue ciclista en el equipo Zor y posteriormente director deportivo entre otras formaciones del Banesto y Vitalicio Seguros, actualmente es el organizador de la Vuelta a Castilla y León.
Ha ganado López Cerrón sin necesidad de trasladarse a Irún a por los chuletones contaminados de clembuterol, no lo pongo en duda y, a pesar de que ha pasado por los tres colectivos (ciclista, director y organizador), demostrando ser un buen gestor no lo veo como el hombre capaz de modernizar las estructuras del ciclismo para adaptarlas a los tiempos que corren.
Para mí, carece de credibilidad y tendrá que hacer una campaña de imagen para desprenderse del estigma del famoso solomillo de su socio Alberto Contador, aunque él mismo lo considere como una anécdota.
En el ciclismo español, seguro que hay mucha gente lo mismo que yo que estará preocupada, como en los medios de comunicación extranjeros por este asunto y que fue lo primero que destacaron tras conocerse la elección del nuevo presidente.
López Cerrón tiene un profundo trabajo por delante y va a necesitar mucha energía en temas como la: económica, ya que las federaciones, como tantos otros colectivos, han sido sometidas a recortes brutales de dinero público, credibilidad, el caso Armstrong zarandeó el pelotón profesional y la deportiva que están muy necesitada una reactivación.
Espero y deseo por el bien del ciclismo que José Luis López Cerrón sea más que un chuletón. Este nuevo presidente posiblemente aglutine cualidades para el cargo, espero que por lo menos intente que sea una realidad y el ciclismo español remonte el vuelo para que sea integro, limpio y creíble.
Desde aquí quiero desearle suerte, ¡¡ el chuletón ya lo pondrá él !!.