LUCIANO BORGOGNONI |
Luciano Borgognoni, naceu en Cedrate dei Gallarete (Italia), o 12 de outubro de 1951. Ciclista italiano que combina a estrada e a pista, na que demostra ter excelentes actitudes.
Aos quince anos gañou o Campionato de Italia de debutantes, título que revalidou a tempada seguinte. Logo adxudicouse o título nacional de aprendices. E, xa como afeccionado, impúxose no Campionato de Lombardía de fondo en estrada, antes de triunfar tamén nos Campionatos Internacionais Militares de persecución e estrada de 1972.
Como amateur gañou o Campionato do Mundo de 1971 en Varese de persecución por equipos, xunto a Giacomo Bazzano, Giorgio Morbiato e Pietro Algeri.
Como profesional en 1974, gañou o Xiro do Friuli e unha etapa no Tour de Cerdeña.
Profesional de 1973 a 1982 durante os cales as súas principais vitorias foron dúas etapas do Xiro de Italia de 1977.
TRIUNFOS: 1973, Campionato de Italia de Persecución en pista cuberta.
1974, Campionato de Italia de Persecución e a Volta ao Friuli.
1975, o Gran Premio Miradola.
1976, Campionato de Italia de Persecución.
1977, a Milán-Viñola.
XIRO DE ITALIA: 1973 (94º), 1974 retírase, 1975 (23º), 1977 (53º, máis dúas etapas), 1978 (57º), en 1979 e 1980 retírase, 1981 (54º) e en 1982 retírase.
No Tour de Francia só participa na edición de 1976 retirándose antes de finalizar.
Nunca participou na Volta a España.
Outros resultados dignos de mención: 1974, cuarta etapa do Tour de Cerdeña. 1977 unha etapa do Tour de Sicilia.
EQUIPOS: 1973-1974, Dreherforte. 1975, Zonca. 1976, Brooklyn. 1977-1978, Vibor. 1979, Fast-CBM Gaggia. 1980-1981, Hoonved-Bottecchia. 1982, Do Tongo.
Aos quince anos gañou o Campionato de Italia de debutantes, título que revalidou a tempada seguinte. Logo adxudicouse o título nacional de aprendices. E, xa como afeccionado, impúxose no Campionato de Lombardía de fondo en estrada, antes de triunfar tamén nos Campionatos Internacionais Militares de persecución e estrada de 1972.
Como amateur gañou o Campionato do Mundo de 1971 en Varese de persecución por equipos, xunto a Giacomo Bazzano, Giorgio Morbiato e Pietro Algeri.
Como profesional en 1974, gañou o Xiro do Friuli e unha etapa no Tour de Cerdeña.
Profesional de 1973 a 1982 durante os cales as súas principais vitorias foron dúas etapas do Xiro de Italia de 1977.
TRIUNFOS: 1973, Campionato de Italia de Persecución en pista cuberta.
1974, Campionato de Italia de Persecución e a Volta ao Friuli.
1975, o Gran Premio Miradola.
1976, Campionato de Italia de Persecución.
1977, a Milán-Viñola.
XIRO DE ITALIA: 1973 (94º), 1974 retírase, 1975 (23º), 1977 (53º, máis dúas etapas), 1978 (57º), en 1979 e 1980 retírase, 1981 (54º) e en 1982 retírase.
No Tour de Francia só participa na edición de 1976 retirándose antes de finalizar.
Nunca participou na Volta a España.
Outros resultados dignos de mención: 1974, cuarta etapa do Tour de Cerdeña. 1977 unha etapa do Tour de Sicilia.
EQUIPOS: 1973-1974, Dreherforte. 1975, Zonca. 1976, Brooklyn. 1977-1978, Vibor. 1979, Fast-CBM Gaggia. 1980-1981, Hoonved-Bottecchia. 1982, Do Tongo.