IGOR ASTARLOA.

Igor Astarloa, con el maillot Arco Iris
Campeon del Mundo de ciclismo 2003.

 Igor Astarloa Askasibar. Naceu o 29 de marzo de 1976 en Ermua (Biscaia), profesional desde 2000 a 2009.
En 2003 foi o seu gran ano como ciclista profesional. Proclamándose campión do mundo de ciclismo de fondo na estrada en Hamilton (Canada), ademais de gañar a Clásica belga Frecha Valona, converténdose no primeiro español en gañala. Un ano antes, en 2002, gañou o Brixia Tour, carreira que tampouco fora gañada por un español.
Caracterizábase pola facilidade coa que superaba a media montaña e pola súa velocidade en esprines de pequenos grupos.
Na esteira de Óscar Freire, e xunto a Alejandro Valverde e Juan Antonio Frecha foi un dos representantes máis importantes do ciclismo español nas clasicas.
Foi un bo expoñente da prolifica canteira ciclista vasca, coincidindo con outros ciclistas da terra como Olano, Glez de Galdeano, Laiseka Etxeberria, Horrillo, Maio, Zubeldia ou Astarloza.
Tivo que irse a Italia para buscar un sitio no campo profesional. Debutando no ano 2000 no equipo Mercatone Un de Marco Pantani. En 2001, gañou na súa terra a Klasica de Primavera. Despois da desaparición do equipo italiano, en 2002, fichou polo Saeco.
Co equipo trasalpino en 2003 foi o seu mellor ano. En abril gañou a Frecha Valona, o que supoñia o seu maior éxito ata agora.

Igor Astaloa

O 12 de outubro de 2003, chagaria o seu gran éxito como ciclista profesional: proclamandose Campión do Mundo de Fondo na Estrada nos Mundiais de Hamilton (Canada).
Este triunfo estivo rodeado de polemica nos días seguintes: Astarloa acusou ao italiano Paolo Bettini de tentar amañar o resultado ofrecéndolle diñeiro a cambio de que lle axudase a gañar o Mundial. Palabras que despois o propio Astarloa retirou, asegurando que foi debido a un mal entendido durante a carreira, e que ambos eran bos amigos que ata tiñan compartido vacacións no Caribe.
Revalorizado como vixente Campión do Mundo, ficha polo Cofidis para a tempada 2004. Nas filas do equipo frances foi cuarto na Tirreno-Adriático e sexto na Milan-Sanremo. Pero a metade da tempada, debido ao caso Cofidis, e o patrocinador retirou ao equipo da competición, vaise ao Lampre. Non logrou ningunha vitoria nesta tempada e no Xogos Olimpicos de Atenas tampouco logrou finalizalos.
En 2005 fichou polo Barloworld. Este equipo ingles non foi elexido para participar na UCI Prol Tour, polo que quedou sen opcións de participar en gran parte das probas máis importantes do calendario. Ese ano só logrou unha vitoria de etapa na Volta a Burgos. E a pesar diso, permaneceu outra tempada máis no equipo, gañando en 2006 a Milan-Turin.
En 2007 fichou polo Team Milram, equipo Prol Tour, o que lle supuña o seu retorno ao ciclismo de primeiro nivel. Con todo, durante a disputa do Xiro de Italia foi apartado e posteriormente despedido do equipo tras dar uns valores anómalos nun control antidopaxe interna, aínda que non foron cualificados de positivo.
En 2009 fichou polo modesto Amica Chips-Knauf. O 17 de xuño a UCI informou ao equipo que non o inscribise en futuras carreiras xa que era un dos cinco ciclistas que habian presentado valores anómalos na análise do pasaporte biolóxico. Aínda que non se trataba dunha situación de dopaxe confirmada. O equipo non o suspendeu.
O 16 de xaneiro de 2010 fixoselle unha homenaxe na súa localidade natal o que indicaba unha pronta despedida do ciclismo profesional.