JEAN DIEDERICH

Jean Diederich, coñecido tamén como Jean “Bim” Diederich, naceu en Esch sur Alzette (Luxemburgo), o 20 de febreiro de 1922. Falece aos 90 anos o 6 de decembro de 2012.

Foi un antigo ciclista profesional luxemburgués, gran escalador e bo rodador que se especializou en voltas por etapas.

Nacido nun pequeno pobo do sur de Luxemburgo, na fronteira con Francia e impulsado pola paixón polas bicicletas aos 14 anos entrou a formar parte do Club Ciclista do seu pobo o Veo Pétange.

 Aos dezaseis anos, comezou a traballar nunha farmacia e foi aquí onde se deu a coñecer polo alcume de "Papeleira"; debido a que entre os diversos produtos de farmacia tamén se vendia unha sustancia que conten un afrodisíaco chamado Johimbina, tamén utilizado como un verdadeiro narcótico, que se denominaba comunmente "Joe Bin", a similitude co nome de Jean e Jean "Bin", por iso o do alcume.   Despois da invasión de Luxemburgo pola Alemaña nazi, foi recrutado pola Wehrmacht e obrigado a abandonar os seus proxectos de ciclismo, que se renovaron só despois de que terminou a guerra.

Despois do final da guerra, aos vinte e dous anos, comezou a gañar as primeiras carreiras como junior, incluíndo o Circuit Leather en 1945.

Ese mesmo ano decidiuse a facerse profesional na categoría de independente, para ao ano seguinte fichar polo Heylett.

Enseguida demostrou calidades como escalador, adaptándose ás carreiras por etapas dunha ou dúas semanas.

 En 1947 confirmou os resultados, participando por primeira vez no Tour de Francia finalizandoo no décimo quinto lugar na clasificación xeral final. Non gañou etapas, pero foi segundo na duodécima etapa e terceiro na vinte e unha. Terminou a tempada participando no Mundo de Ciclismo en ruta, terminando no sexto lugar.

Comezara ese ano, dedicandose ao ciclocrós, onde obtivo varias boas colocacións: foi segundo no Campionato Nacional e undécimo na especialidade Criterium Internacional.

En 1948 obtivo dúas vitorias, unha etapa no Xiro dos Países Baixos e unha na Volta a Mallorca, mentres que na Copa do Mundial retirouse.

En 1949 logrou gañar o seu primeiro e único Tour de Luxemburgo, mentres terminaba 15º no Tour de Francia e oitavo no Tour de Romandía. No Mundial de Ciclismo terminou sétimo.

En 1950 explotou definitivamente, foi terceiro no Critérium du Dauphiné Libéré, gañou a 15ª etapa entre Reims e Gante do Tour de Francia.

Triunfo que repetiu no Tour de Francia de 1951 , gañando a segunda etapa entre Tulon e Menton,  grazas a este éxito foi capaz de levar a camisola amarela durante tres días. Tamén gañou a quinta etapa do Tour en 1952 , con final en Roubaix, esta seria a súa última vitoria.

Profesional de 1947 a 1953, durante os cales conseguiu 14 triunfos, destacan as súas tres vitorias de etapa no Tour de Francia e ter a honra de levar a camisola amarela durante o Tour de 1951.

Terminou a súa carreira profesional en 1953 disputando o Tour de Luxemburgo onde terminou undécimo.

Era o sogro do antigo ciclista profesional Lucien Didier e avó de Laurent Didier, quen tamén é ciclista profesional.

En 2003, a administración municipal de Pétange dedicoulle un pequeno museo para conmemorar os seus triunfos.

TRIUNFOS: 1947, vencedor dunha etapa da Volta a Luxemburgo.

1948, vencedor dunha etapa da Volta a Mallorca, dunha etapa da Volta aos Paises Baixos e dunha etapa da Volta a Luxemburgo.

1949, vencedor da Volta a Luxemburgo, máis unha etapa.

1950, vencedor dunha etapa do Tour de Francia e dunha etapa do Housse-Berg-Hoesse.

1951, vencedor dunha etapa do Tour de Francia.

1952, vencedor da Volta a Lorena e dunha etapa do Tour de Francia.

Nunca participou no Xiro de Italia nin na Volta a España.

TOUR DE FRANCIA: 1947 (15º), 1949 (14º), 1950 (18º, máis unha etapa), 1951 (12º, máis unha etapa), 1952 antes de retirarse gaña unha etapa e en 1953 retírase antes de finalizar a carreira.

Outros resultados dignos de mención: 1947 segundo na Volta a Luxemburgo. 1948, segundo no Campionato de Luxemburgo de fondo na estrada. 1950 segundo na Volta a Luxemburgo, segundo no Campionato de Luxemburgo de fondo na estrada e terceiro na Dauphiné Liberei. 1951 segundo na Volta a Luxemburgo e terceiro no Campionato de Luxemburgo de fondo na estrada. 1953, segundo no Campionato de Luxemburgo de fondo na estrada.

EQUIPOS: 1946 Helyett et Cilo. 1947 Helyett et Arbos-Talbot. 1948 Garin-Wolber et Rico. 1949-1952 Garin-Wolber. 1953 Garin.