Foi o mellor corredor portugués da década dos oitenta, que malgastaba moita clase, pero cunha capacidade de esforzo limitada, o que lle facía ser un ciclista moi irregular.
Malia esa falta de ambición. Dá Silva era un corredor perigoso para as probas curtas de fondo e para as clásicas.
Profesional de 1982 a 1994, durante os cales logrou 39 vitorias.
TRIUNFOS: 1982 e 1983 vencedor do Criterium de Kaistenberge.
1984 vencedor da Coppa Placci e dunha etapa do Xiro do Trentino.
1985 vencedor do Xiro de Emilia, dunha etapa da Tirreno-Adriático, dunha etapa do Tour de Romandia, dunha etapa da Volta a Suiza, de dúas etapas do Xiro de Italia, do Xiro d´Emilia e da Copa Agostini.
1987 vencedor de Gran Premio de Winterthur, dunha etapa do Tour de Francia e do Gran Premio de Schiossberge.
1988 vencedor de Trofeo Luís Puig, dunha etapa da Volta a Suiza, dunha etapa da Dauphiné Liberei e dunha etapa do Tour de Francia.
1989 vencedor dunha etapa do Xiro de Italia e dunha etapa do Tour de Francia.
1991 Clasificación xeral dos sprints especiais da Volta a España.
XIRO DE ITALIA: 1984 (23º), 1985 (33º, máis dúas etapas), 1986 (7º, máis dúas etapas), en 1987 retírase, 1989 (48º, máis dous días líder) e 1990 (49º).
VOLTA A ESPAÑA: 1988 (38º).
Outros resultados dignos de mención: 1984 segundo na Volta a Suiza, segundo no Xiro do Piamonte e segundo na Milán-Viñola.
1985 segundo na Tirreno Adriático e segundo na Volta a Romandia.
1988 terceiro na Volta a Suiza e terceiro no Val de Lys.
EQUIPOS: 1982 Royal Wrangler, 1983 Eurotex-Mavic, 1984-1986 Malvor-Bottecchia, 1987-1988 Kas, 1989-1990 Carreira Jeans, 1991-1992 Festina, 1993 Lampre-Polti e 1994 Maia-Jumbo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario