 |
| JULIAN BERRENDERO |
Julián Berrendero, alcumado "o negro", "o moreno" ou "o negro dos ollos azuis" Alcumes que eran consecuencia da súa tez morena e do contraste cos seus ollos claros. Naceu en San Agustin del Guadalix, Madrid (España), o 8 de abril de 1912.
Foi un dos indiscutibles e gloriosos do ciclismo hispano, sendo considerado o mellor ciclista español da década dos corenta. Recollendo a testemuña deixada por Cañardo e conseguindo un palmarés de primeira figura e que só lle faltou prodigarse en carreiras no estranxeiro .
Durante a Guerra Civil española, Berrendero residiu en Francia competindo no equipo francés "France-Sport" con multitude de triunfos en carreiras dun día.
En 1937 correu por segunda vez o Tour de Francia dando un auténtico recital de escalador na 15ª etapa Luchon-Pau, xornada considerada a etapa reina do Tour, onde se subían os portos do Peyresourde, Aspin, Tourmalet e Aubisque. Berrendero cruzou a meta con dous minutos de vantaxe sobre os seus rivais.
Cando volveu a España, porque botaba de menos á familia, ao cruzar a fronteira foi detido e enviado un ano a un campo de concentración en Rota (Cadiz).
En 1948 disputando a Volta a España, tivo que retirarse pola triste noticia do falecemento do seu pai, coñecido no mundo do ciclismo como "Tío Martin".
No Tour de Francia e por unha avaría do seu compañeiro de equipo Dalmacio Langarica, chegaron fóra de control, retirándoselles a liciencia a todo o equipo polos federativos de entón con estas palabras: "Que descansen un ano".
Tal era a súa afección ao ciclismo que creou un taller de bicicletas co seu bo amigo Macario Llorente no quilómetro oito da estrada de Francia, onde hoxe día se erixe a Residencia Sanitaria A Paz (Madrid).
Pouco despois asociouse con Manuel Real e fundaron a tenda de bicicletas "Berrendero e Real", que aínda hoxe existe co nome de "Bicicletas Berrendero", que pasou a mans do seu sobriño Juan Berrendero e que se atopa na actualidade na Glorieta Xeral Álvarez de Castro en Madrid.
Faleceu o 1 de agosto de 1995 en Madrid, aos 83 anos, xusto dous días despois de recibir unha homenaxe no Circuíto de Getxo, onde habia gañado en dúas ocasións.
TRIUNFOS: 1935.- A Volta a Galicia, o Campionato de Castela e o G.P. de Éibar.
1936.- A Éibar-Madrid-Éibar e o G.P. da Republica.
1941.- A Volta a Navarra e o Circuíto de Getxo.
1942.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, a Volta a Levante e o Campionato de España de ciclocrós.
1943.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, o G.P. de Biscaia, a Volta a Cataluña e tres etapas e o Trofeo Masferrer.
1944.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, o Circuíto de Getxo, o Campionato de España de ciclocrós e a Clásica dos Portos.
1945.- O Campionato de Castela.
1946.- A Volta a Cataluña e unha etapa.
1947.- O Campionato de Castela e a Clásica dos Portos.
Nunca participo no Xiro de Italia.
TOUR DE FRANCIA: En 1936 debutou no Tour quedando 11º na xeneral final e sendo o Rei da Montaña. Julián Berrendero impresionou ao publico francés polo seu gran poderío na montaña.
1937.- (15º, máis unha etapa). 1938.- (29º) e en 1949 é eliminado xunto a todo o seu equipo por chegar fóra de control.
VOLTA A EspaÑA: 1936.- (4º). 1941 (1º). 1942 (1º, e o premio da montaña. 1945.- (2º, dúas etapas e o premio da montaña). 1946.- (2º, máis tres etapas). 1947 (6º, máis unha etapa e o premio da montaña). e en 1948, gañou unha etapa antes de terse que retirar polo falecemento do seu pai.
OUTROS RESULTADOS DIGNO DE MENCIÓN: 1941.- Quedou cuarto na Volta a Cataluña. 1942.- Segundo, máis dúas etapas na Volta a Cataluña e subcampeón de España de montaña. 1943.- Segundo na Volta a Levante. 1945.- Terceiro na Volta ao Pais Vasco, terceiro na Volta a Galicia e unha etapa do Circuito do Norte. 1948 e 1949 terceiro no Campionato de España de ciclismo en ruta.
EQUIPOS: 1934-1936.- BH. 1937-1939.- France-Sport. 1942.- Informacións. 1946-1947.- Galindo. 1948.- Galibier e en 1949.- Peugeot-Dunlop.
Foi un dos indiscutibles e gloriosos do ciclismo hispano, sendo considerado o mellor ciclista español da década dos corenta. Recollendo a testemuña deixada por Cañardo e conseguindo un palmarés de primeira figura e que só lle faltou prodigarse en carreiras no estranxeiro .
Profesional entre 1935 e 1949, período no que logrou 79 vitorias, entre as que destacan os seus dous triunfos absolutos e as súas once etapas optidas na Volta a España, unha etapa e a clasificación da montaña no Tour de Francia e os tres Campionatos de España de ciclismo en ruta. Deixando moi bos recordos e como dixo un xornalista francés: "Ten o máis belo estilo de todos os escaladores, véndolle subir marabilla e sobe mellor canto máis dura sexa a pendente".
Era tío do tamén ex ciclista José Berrendero.Durante a Guerra Civil española, Berrendero residiu en Francia competindo no equipo francés "France-Sport" con multitude de triunfos en carreiras dun día.
En 1937 correu por segunda vez o Tour de Francia dando un auténtico recital de escalador na 15ª etapa Luchon-Pau, xornada considerada a etapa reina do Tour, onde se subían os portos do Peyresourde, Aspin, Tourmalet e Aubisque. Berrendero cruzou a meta con dous minutos de vantaxe sobre os seus rivais.
Cando volveu a España, porque botaba de menos á familia, ao cruzar a fronteira foi detido e enviado un ano a un campo de concentración en Rota (Cadiz).
En 1948 disputando a Volta a España, tivo que retirarse pola triste noticia do falecemento do seu pai, coñecido no mundo do ciclismo como "Tío Martin".
No Tour de Francia e por unha avaría do seu compañeiro de equipo Dalmacio Langarica, chegaron fóra de control, retirándoselles a liciencia a todo o equipo polos federativos de entón con estas palabras: "Que descansen un ano".
Tal era a súa afección ao ciclismo que creou un taller de bicicletas co seu bo amigo Macario Llorente no quilómetro oito da estrada de Francia, onde hoxe día se erixe a Residencia Sanitaria A Paz (Madrid).
Pouco despois asociouse con Manuel Real e fundaron a tenda de bicicletas "Berrendero e Real", que aínda hoxe existe co nome de "Bicicletas Berrendero", que pasou a mans do seu sobriño Juan Berrendero e que se atopa na actualidade na Glorieta Xeral Álvarez de Castro en Madrid.
Faleceu o 1 de agosto de 1995 en Madrid, aos 83 anos, xusto dous días despois de recibir unha homenaxe no Circuíto de Getxo, onde habia gañado en dúas ocasións.
TRIUNFOS: 1935.- A Volta a Galicia, o Campionato de Castela e o G.P. de Éibar.
1936.- A Éibar-Madrid-Éibar e o G.P. da Republica.
1941.- A Volta a Navarra e o Circuíto de Getxo.
1942.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, a Volta a Levante e o Campionato de España de ciclocrós.
1943.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, o G.P. de Biscaia, a Volta a Cataluña e tres etapas e o Trofeo Masferrer.
1944.- O Campionato de España de ciclismo en ruta, o Circuíto de Getxo, o Campionato de España de ciclocrós e a Clásica dos Portos.
1945.- O Campionato de Castela.
1946.- A Volta a Cataluña e unha etapa.
1947.- O Campionato de Castela e a Clásica dos Portos.
Nunca participo no Xiro de Italia.
TOUR DE FRANCIA: En 1936 debutou no Tour quedando 11º na xeneral final e sendo o Rei da Montaña. Julián Berrendero impresionou ao publico francés polo seu gran poderío na montaña.
1937.- (15º, máis unha etapa). 1938.- (29º) e en 1949 é eliminado xunto a todo o seu equipo por chegar fóra de control.
VOLTA A EspaÑA: 1936.- (4º). 1941 (1º). 1942 (1º, e o premio da montaña. 1945.- (2º, dúas etapas e o premio da montaña). 1946.- (2º, máis tres etapas). 1947 (6º, máis unha etapa e o premio da montaña). e en 1948, gañou unha etapa antes de terse que retirar polo falecemento do seu pai.
OUTROS RESULTADOS DIGNO DE MENCIÓN: 1941.- Quedou cuarto na Volta a Cataluña. 1942.- Segundo, máis dúas etapas na Volta a Cataluña e subcampeón de España de montaña. 1943.- Segundo na Volta a Levante. 1945.- Terceiro na Volta ao Pais Vasco, terceiro na Volta a Galicia e unha etapa do Circuito do Norte. 1948 e 1949 terceiro no Campionato de España de ciclismo en ruta.
EQUIPOS: 1934-1936.- BH. 1937-1939.- France-Sport. 1942.- Informacións. 1946-1947.- Galindo. 1948.- Galibier e en 1949.- Peugeot-Dunlop.
Ningún comentario:
Publicar un comentario