Joaquín Galera Magdaleno naceu en
Armilla, Granada (España), o 25 de marzo de 1940.
Era un escalador nato, se a estrada
empinábase, Galera metíase nas primeiras posicións mostrandose como un claro
expoñente do ciclismo modesto no que non existían os medios nin os avances que
hai na actualidade.
Relacionouse cos mellores nunha
época na que a profesión de ciclista significaba un gran esforzo e moi pouca
compensación económica. Eran chamados os ‘obreiros’ da estrada.
Foi profesional de 1961 a 1972,
xustamente o ano en que viu morrer ao seu irmán Manuel, tras unha caída sufrida
na subida ao Porto do Mojón, na Volta a Andalucía, debido a que se lle bloqueo
o cambio, saltou por encima do guiador e caeu aparatosamente sobre o asfalto.
Joaquín que tamén participaba na carreira, foi testemuña do accidente.
Joaquín Galera foi un bo escalador,
durante varias tempadas correu con licenza independente, aínda que nos últimos
anos fichou polo Karpy.
Chegou a Campión de España de
Montaña, disputou dous Xiros de Italia, catro Tour de Francia e seis Voltas a
España, logrando vencer nunha etapa do Tour de Francia.
Para moitos afeccionados novos o
nome de Joaquín Galera vincúlase a un Memorial, o que rende homenaxe cada ano
ao desaparecido Manuel Galera, un bo corredor que entregou a súa vida na
estrada, pero cuxos méritos deportivos, con ser importantes, non son
equiparables aos deste Joaquín, hoxe xustamente recoñecido como un dos mellores
deportistas granadinos.
Joaquín Galera está entregado en
corpo e alma á organización da proba que mantén vivo o recordo do seu irmán
Manuel, co que chegou a compartir soños e sacrificios polas estradas de media
Europa, pero no seu palmarés de ciclista hai triunfos que lle avalan como tal vez
o mellor ciclista de Granada e, sen dúbida, como un dos mellores escaladores
españois de todos os tempos, aínda que non tivese a fama de homes míticos como
Loroño, Bahamontes ou Xulio Jiménez, con algún dos cales chegou a competir.
Precisamente con Xulio Jiménez protagonizou
varias das súas xestas máis soadas. Nunha delas, na etapa reina do Tour de
Francia, o 8 de xullo de 1965, tivo que disputarlle o triunfo ao abulense e
terminou impoñéndose na meta de Briançon, logrando desta forma algo que está
reservado a moi poucos corredores, pasar á historia da rolda francesa como
gañador de etapa. Un terceiro posto noutra etapa gañada por Xulio Jiménez e
moitos triunfos en probas importantes prestigian unha traxectoria vinculada a
equipos de tanto renome como o Kas, Licor 43, Pinturas Ega, Fagor e A Caseira,
onde este armillero de Granada deixou sempre o sinal dos grandes campións.
Profesional de 1962 a 1972.
TRIUNFOS: 1964, Campión de España de
Montaña, vencedor do Gran Premio da Reineta e da Subida a Arrate.
1965, vencedor da Volta aos Vales Mineiros, do
Gran Premio de Mieres, do Gran Premio da Reineta, da Subida ao Naranco dunha
etapa do Tour de Francia e da Clásica Desertos das Palmas-Castellón.
1966, vencedor do Gran Premio da
Reineta.
1967, vencedor do Criterium de
Getxo.
1968, vencedor da Subida a Urkiola.
1969, vencedor dunha etapa da Volta
ao País Vasco.
1970, vencedor da Subida a Arrate,
dunha etapa da Volta a Andalucía e do G. P. Martorell.
1971, vencedor dunha etapa do Xiro
de Sardeña.
XIRO DE ITALIA: 1968 (15º, foi
descualificado por presunta dopaxe) e en 1970 abandonou.
TOUR DE FRANCIA: 1974 (14º), 1965
(37º, máis unha etapa), 1966 (15º) e en 1969 (11º).
VOLTA A ESPAÑA: 1965 (16º), 1970
(8º) e en 1971 (34º).
Outros resultados dignos de mención:
1964, terceiro na Volta ao País Vasco. 1965, terceiro no Campionato de España
de Montaña. 1970, terceiro na Volta a Valencia e en 1971, terceiro na Volta a
Cataluña.
EQUIPOS: 1961 Kas- Royal Asport. 1962 Licor 43. 1963 Kas. 1964 Pinturas
Ega. 1965 Inuri. 1966-1967 Kas. 1968-1969 Fagor. 1970 A Caseira-Pena
Bahamontes. 1971-1972 Karpin.
Ningún comentario:
Publicar un comentario