 |
| JEAN BRANKART |
Jean Brankart, naceu en Momalle (Bélgica), o 12 de xullo de 1930.
Ciclista belga que como independente gañou a Volta a Bélgica de 1952, e, como profesional, non alcanzou os éxitos que se lle pronostivaban como corredor de élite, en parte porque tropezou unhas veces con estrelas como Jacques Anquetil (que lle gañou o Gran Premio das Nacións de 1854 por 22?2/100) ou como Louis Bobet (co que mantivo unha brillante pugna no Tour de Francia de 1955) e en parte tamén porque os directores do equipo belga non lle apoiaron suficientemente.
Profesional de 1953 a 1960 en que tivo que retirarse debido a problemas de corazón..
TRIUNFOS: 1953, a Hannut e a Houdeng.
1954, a Gembloux, a Huy e a Waremme.
1955, a Londerzeel, a Herve e a Charleroi.
1956, o Campionato de Bélgica de Persecución e o G. P. Rodenbach, a Alken e a Libramont.
1957, a Herve e A Hulpe.
1958, o Campionato de Bélgica de Persecución, a Hoegaarden e a Namur.
1959, o G. P. Midi Libre e o Campionato de Bélgica de Persecución, a Seraing, a Florenville e a Hamme.
XIRO DE ITALIA: 1956, (7º). 1958, (2º e o Gran Premio da Montaña).
TOUR DE FRANCIA: 1954, (9º). 1955, (2º, máis dúas etapas). 1956, (39º), 1980, retírase. 1959, (10º) e en 1960 retírase.
VOLTA A ESPAÑA: 1959, antes de terse que retirar gana unha etapa contrarreloj por equipos.
ÓTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1954, segundo no Gran Premio das Nacións. 1955, quintó máis unha etapa na Volta a Suiza, terceiro no G. P. Martini-Xenebra, terceiro con Marcel Janssens no Trofeo Baracchi e terceiro na Challenge Desgrange-Colombo. 1959, medalla de bronce no Campionato Mundial de Persecución.
EQUIPOS: 1953-1954, Gypsy-Hutchinson. 1955, Girardengo-Eldorado. 1956, Elve-Peugeot. 1957, Peugeot-BP. 1958-1959, Saint-Raphael-R. Geminiani. 1960, Philco i Chigi.
Ciclista belga que como independente gañou a Volta a Bélgica de 1952, e, como profesional, non alcanzou os éxitos que se lle pronostivaban como corredor de élite, en parte porque tropezou unhas veces con estrelas como Jacques Anquetil (que lle gañou o Gran Premio das Nacións de 1854 por 22?2/100) ou como Louis Bobet (co que mantivo unha brillante pugna no Tour de Francia de 1955) e en parte tamén porque os directores do equipo belga non lle apoiaron suficientemente.
Profesional de 1953 a 1960 en que tivo que retirarse debido a problemas de corazón..
TRIUNFOS: 1953, a Hannut e a Houdeng.
1954, a Gembloux, a Huy e a Waremme.
1955, a Londerzeel, a Herve e a Charleroi.
1956, o Campionato de Bélgica de Persecución e o G. P. Rodenbach, a Alken e a Libramont.
1957, a Herve e A Hulpe.
1958, o Campionato de Bélgica de Persecución, a Hoegaarden e a Namur.
1959, o G. P. Midi Libre e o Campionato de Bélgica de Persecución, a Seraing, a Florenville e a Hamme.
XIRO DE ITALIA: 1956, (7º). 1958, (2º e o Gran Premio da Montaña).
TOUR DE FRANCIA: 1954, (9º). 1955, (2º, máis dúas etapas). 1956, (39º), 1980, retírase. 1959, (10º) e en 1960 retírase.
VOLTA A ESPAÑA: 1959, antes de terse que retirar gana unha etapa contrarreloj por equipos.
ÓTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1954, segundo no Gran Premio das Nacións. 1955, quintó máis unha etapa na Volta a Suiza, terceiro no G. P. Martini-Xenebra, terceiro con Marcel Janssens no Trofeo Baracchi e terceiro na Challenge Desgrange-Colombo. 1959, medalla de bronce no Campionato Mundial de Persecución.
EQUIPOS: 1953-1954, Gypsy-Hutchinson. 1955, Girardengo-Eldorado. 1956, Elve-Peugeot. 1957, Peugeot-BP. 1958-1959, Saint-Raphael-R. Geminiani. 1960, Philco i Chigi.
Ningún comentario:
Publicar un comentario