 |
| GREGOR BRAUN |
Gregor Braun, naceu en Neustadt (Alemania), o 31 de decembro de 1953.
Desde moi novo puxo en evidencia as súas grandes calidades de campión, porque á súa condición de atleta, potente e armonioso, engadíanse a resistencia do rodador e a rapidez do pistard nun corredor completo e intelixente. Como amateur foi subcampeón do mundo de persecución na categoría juniors, antes de gañar a Volta á Bohéme, o Campionato Mundial de Persecución por equipos (1975), a Medalla de Ouro olímpico individual masculina, derrotando ao holandés Herman Ponsteen e por equipos de persecución xunto a Peter Vonhof, Hans Lutz e Günther Schumacher (Montreal, 1976), e dúas veces o Campionato de Alemania de Persecución individual (1975,1976) e tres o Campionato de Alemania á americana (1975, con G. Schumacher); 1976, con J. Frouzen e 1977 con G. Schumacher).
Logo das Olimpiadas de Montreal (Canadá), pasouse a profesional, correndo algunhas probas de seis días.
Profesional desde 1977 a 1989. Logo da súa retirada do ciclismo activo vive no norte do Bosque Negro. Na década dos 90, exerceu como director deportivo e dedicándose á hostelería, xunto con Heinz Bertz rexentan unha empresa de servizos de ciclismo.
TRIUNFOS: 1977, Campionato Mundial de Persecución.
1978, Campionato Mundial de Persecución, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada e a Henninger Turm.
1979, Campionato de Europa á americana con Patrick Sercu e o Circuíto Indre e Loira.
1980, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada, Volta a Alemania e Volta a Cerdeña.
1981, a Cras-Avernas, a Milán-Vignola (récord: 47,801 km/h.) e os Tres Vales Varesinos.
1982, a Kuurne-Bruxelas-Kuurne.
1983, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada e a Volta a Cerdeña.
XIRO DE ITALIA: 1979, (39º), 1980, (22º), 1981, retírase. 1983, (76º, máis unha etapa).
TOUR DE FRANCIA: 1982 retírase.
Nunca participou na Volta a España.
ÓTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1978, unha etapa da Volta a Bélgica e terceiro na Volta a Flandes.
1980, terceiro con Francesco Moser na Cronostraffetta.
1981, terceiro con Claudio Torelli na Cronostraffetta.
1983, terceiro na Paris-Roubaix.
EQUIPOS: 1977-1979, Peugeot-Esso, Michelin. 1980, Sanson. 1981, Famcucine. 1982, Capri Sonne. 1983, Vivi-Benotto. 1984, A Redoute-Motobécane. 1985, Ceramiche Ariostea. 1986, Murella-Fanini. 1987, AD Alugar-IOC. 1988, Boccaccio Life-A William. 1989, Titanbonifica-Viscontea.
Desde moi novo puxo en evidencia as súas grandes calidades de campión, porque á súa condición de atleta, potente e armonioso, engadíanse a resistencia do rodador e a rapidez do pistard nun corredor completo e intelixente. Como amateur foi subcampeón do mundo de persecución na categoría juniors, antes de gañar a Volta á Bohéme, o Campionato Mundial de Persecución por equipos (1975), a Medalla de Ouro olímpico individual masculina, derrotando ao holandés Herman Ponsteen e por equipos de persecución xunto a Peter Vonhof, Hans Lutz e Günther Schumacher (Montreal, 1976), e dúas veces o Campionato de Alemania de Persecución individual (1975,1976) e tres o Campionato de Alemania á americana (1975, con G. Schumacher); 1976, con J. Frouzen e 1977 con G. Schumacher).
Logo das Olimpiadas de Montreal (Canadá), pasouse a profesional, correndo algunhas probas de seis días.
Profesional desde 1977 a 1989. Logo da súa retirada do ciclismo activo vive no norte do Bosque Negro. Na década dos 90, exerceu como director deportivo e dedicándose á hostelería, xunto con Heinz Bertz rexentan unha empresa de servizos de ciclismo.
TRIUNFOS: 1977, Campionato Mundial de Persecución.
1978, Campionato Mundial de Persecución, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada e a Henninger Turm.
1979, Campionato de Europa á americana con Patrick Sercu e o Circuíto Indre e Loira.
1980, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada, Volta a Alemania e Volta a Cerdeña.
1981, a Cras-Avernas, a Milán-Vignola (récord: 47,801 km/h.) e os Tres Vales Varesinos.
1982, a Kuurne-Bruxelas-Kuurne.
1983, Campionato de Alemania de Fondo en Estrada e a Volta a Cerdeña.
XIRO DE ITALIA: 1979, (39º), 1980, (22º), 1981, retírase. 1983, (76º, máis unha etapa).
TOUR DE FRANCIA: 1982 retírase.
Nunca participou na Volta a España.
ÓTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1978, unha etapa da Volta a Bélgica e terceiro na Volta a Flandes.
1980, terceiro con Francesco Moser na Cronostraffetta.
1981, terceiro con Claudio Torelli na Cronostraffetta.
1983, terceiro na Paris-Roubaix.
EQUIPOS: 1977-1979, Peugeot-Esso, Michelin. 1980, Sanson. 1981, Famcucine. 1982, Capri Sonne. 1983, Vivi-Benotto. 1984, A Redoute-Motobécane. 1985, Ceramiche Ariostea. 1986, Murella-Fanini. 1987, AD Alugar-IOC. 1988, Boccaccio Life-A William. 1989, Titanbonifica-Viscontea.
Ningún comentario:
Publicar un comentario