EDUARDO CASTELLÓ

Eduardo Castello Vilanova, naceu en Vall d´Exó, Castellón (España), o 4 de decembro de 1940.
Foi un ciclista español, entusiasta e bo escalador. A súa condición de Campión de España en ruta de 1971 supuxo o mellor logro da súa carreira deportiva xunto cunha etapa da Volta a España en 1968.
Profesional de 1965 a 1974 durante os cales o 13 de xullo de 1967, foi o último ciclista que falou con Tom Simpson antes do fatal desenlace do Mont Ventoux.
Estaban ascendendo as rampas máis duras do Mont Ventoux cando Simpson lle chapurreo "Castelo, auga, que vou mal". Eduardo Castelló era máis coñecido por Castelo entre os seus colegas do pelotón entregoulle o botellín para que bebese, levaba a cara moi pálida. Viulle como botaba pé a terra, pero como estaba loitando por unha praza no podio dese Tour, tivo forzas para volver subirse á bicicleta e seguir uns cantos metros máis. Posteriormente esborrallouse, o médico da carreira inténtolle reanimar, o helicóptero trasládoo ao hospital máis próximo, pero xa era demasiado tarde. Xullo Jiménez coroou primeiro o Mont Ventoux, pero en Carpentrans venceu o holandés Jan Janssen. Eduardo Castelló malia todo o sucedido foi capaz de terminar a etapa. Fixo noveno en meta, aínda que o alemán Dieter Puschel tirouno cando caeu na subida tendo que retirarse ao día seguinte.

Eduardo Castelló mostrando
una fotografía de la época en
la que se le ve ascendiendo el
Mont Ventoux, junto a Simpson
ese 13 de julio de 1967.

 Logo de coñecerse a fatal noticia Castelló declaraba que naquela etapa Simpson estaba horrible, víaselle coa cabeza caída, coa cara branca pola calor e o esforzo e, ademais, nas etapas anteriores pasara unha gastroenteritis tremenda que lle deixou moi floxo de forzas. E a todo isto había que sumarlle a excesiva calor e a dureza dun porto como o Mont Ventoux, que aínda que vaias ben che desgastar por completo.
Triunfos: 1967, vencedor da Subida a Arrate.
1968, Vencedor da Volta aos Vales Mineros e do G. P. Bonecas Famosas.
1971, vencedor da Volta a Asturias e Campión de España de fondo en estrada.
Nunca participou no Xiro de Italia.
TOUR DE FRANCIA: 1965 (44º). 1967 retirouse, 1969 (19º).
VOLTA A ESPAÑA: 1966 (16º), 1967 (38º), 1968 antes de terse que retirar gaña unha etapa. 1969 (18º). 1970 (13º). 1972 (14º). 1973 retírase.
OUTROS RESULTADOS DIGNOS DE MENCIÓN: 1972, subcampeón de España de Montaña.
EQUIPOS: 1965-1968, Ferrys. 1969, KAS-Kaskol. 1970-1972, Karpy-Licor. 1973, Monteverde. 1974, Louletano.