ROBERT CHAPPATE

Robert Chapatte naceu en Neville sur Seine, Altos do Sena (Francia), o 14 de outubro de 1922. Morreu aos 74 anos o 19 de xaneiro de 1997 en París, sendo enterrado no vello cemiterio de Neuilly.
Fillo dun avogado en Áchela en París, foi un ciclista francés convertido en xornalista deportivo da televisión ao que chamaban “Bebert a maleta” porque durante máis de corenta anos viaxou, primeiro como ciclista e logo como popularísimo comentarista de radio e televisión.
As súas primeiras pedaladas como ciclista deunas no Velódromo d´Hiver de París, onde se fixo popular coa xente en madison. En 1944, gañou o Campionato de persecución por equipos amateur con Roger Rioland, Jean Guegen e Andei Chassang.
Profesional durante once tempadas, desde 1944 a 1954, durante as cales participou en cinco edicións do Tour de Francia, sendo en 1949 o primeiro ciclista en responder a unha entrevista na televisión francesa.
Logo da súa retirada do ciclismo profesional, converteuse nun xornalista deportivo para xornais como L´Aurore e Le Provençal. En 1955 foi comentarista de Radio Monte Carlo onde permaneceu ata 1959 que se pasou á Televisión, onde permaneceu ata que logo dos acontecementos de maio do 68 foi unha das vítimas da gran purga que afecto á televisión, regresando á radio na cadea Europe 1.

Ademais das súas actividades no ámbito audiovisual, continuou coa colaboración iniciada no final da súa carreira ciclista na Sprint Espello cos seus números especiais emitidos no Tour de Francia polo Espello do Tour, onde publica unha columna mensual titulada “Os libros de Robert Chapatte”. Durante a creación da revista mensual Espello Ciclismo en xaneiro de 1961, formou parte do consello de redacción ata o outono de 1962.
En 1975 volve á televisión, converténdose no xefe do departamento de deportes en Antenne 2. En 1979, gañou o Premio Henri Desgrange da Academia de Deportes. Durante a disputa do Tour de Francia é o comentarista en directo xunto a Jacques Anquetil, ata o seu falecemento. Logo da desaparición do famoso corredor, continua de comentarista con Patrick Chêne. Posuía unha segunda casa no Val, onde era un invitado frecuente de Sainte-Maxime.
En xullo de 1994, comentando o que sería o seu último Tour de Francia, tivo que abandonar a carreira nos Pirineos ao caer enfermo. “Quedeime durmido en Lourdes e esperteime no hospital en Paris”, eran os seus comentarios logo daquel episodio. En 1997 enferma de novo, a súa última aparición en público foi para asistir ao funeral doutro xornalista veterano ciclista, Patrick Chêne, seis meses despois morría tras unha longa enfermidade.

Robert Chappate é o autor das miñas xiras por Francia e “Ciclismo, TV e Me”, publicado por Presses peto. 
É o pai do xornalista Domenique Chappate e o inventor da Lei de Chappate.
Tamén foi galardonado coa Lexión de Honor.
TRIUNFOS: 1944, Campión de Francia amateur.
1949, vencedor do Circuíto de Pirineos.
1952, vencedor do G. P. de Esperanza.
Nunca participou no Xiro de Italia nin na Volta a España.
TOUR DE FRANCIA: 1948 (28º), 1949 (16º), en 1950, abandonou na 9ª etapa, 1951, chegou fóra de control na 7ª etapa e 1952 abandonou na 3ª etapa.
Outros resultados dignos de mención: 1947, segundo no G. P. de Eco de Argel, segundo no Circuíto de Vienne e terceiro na Grenoble-Turín.
EQUIPOS: 1945, Génial-Lucifer-Hutchinson. 1946, Génial Lucifer. 1947-1949 Mercier-Magne. 1950, Olympia-Dunlop. 1951, Helyett-Hutchinson. 1952, Vanoli e 1953-1954, Rochet-Dunlop.