MANFRED DONIKE

Manfred Donike naceu en Colonia (Alemaña) o 23 de agosto de 1933. Residía en Rölsdorf (Düren) cando faleceu nun voo a Zimbabue entre Frankfurt do Mendo e Johannesburgo dun ataque cardíaco aos 61 anos o 21 de agosto de 1995.
O ciclismo era o seu pasatempo ata que se fixo profesional para pagarse os seus estudos de medicamento. Posteriormente foi químico no Instituto de Bioquímica da Universidade de Deporte de Colonia e membro da Comisión Médica do Comité Olímpico Internacional e un dos primeiros investigadores sobre a dopaxe.
Empezou a súa carreira deportiva como amateur no Radsportgesellschaft 1919 Hürth, e foi o corredor máis importante do seu equipo ata que empezou a correr como profesional. Gañou varias veces o campionato de clubs na volta a Hürth. Aprendeu a correr en pista no velódromo de Hürth. Na década de 1950 foi un dos ciclistas en pista máis exitosos, xunto con Paul Vadder e Dieter Gieseler; co primeiro foi campión amateur de Alemaña en Americana en 1954. Xunto a Dieter Gieseler foi campión de Alemaña en Americana. Participou en varias carreiras de seis días, algunhas delas en Estados Unidos; foi compañeiro do campión do mundo Heinz Müller.
En 1960 e 1961 participou no Tour de Francia.
Profesional de 1955 a 1962.
Manfred Donike estudou química en Colonia e doutorouse en 1965. A finais da década de 1960 traballou na empresa farmacéutica Grünenthal, onde mellorou a técnica da cromatografía de gases. Foi nomeado en 1977 director do instituto de bioquímica da Escola Superior de Deportes de Alemaña.

Para 1972 desenvolveu un procedemento analítico para detectar casos de dopaxe en Xogos Olímpicos. Nos Xogos Olímpicos de Múnic 1972 empezou a usar ordenador para procesar as mostras, o que aumentou a rapidez das análises e a cantidade deles que se podían realizar. Pouco antes dos Xogos Olímpicos de Seúl 1988 desenvolveu un sistema para detectar o estanozolol, grazas ao cal se puido detectar o caso de dopaxe de Ben Johnson.
Xunto co seu colaborador Johann Zimmermann descubriu a principios da década de 1980 que a testosterona sintética degrádase máis lentamente a epitestosterona que a testosterona producida polo propio corpo. Esta investigación serviu para desenvolver os test que miden a relación testosterona/epitestosterona, que desde 1982 empréganse en distintas competicións deportivas.
En 1995 fundouse o Manfred Donike Institut für Dopinganalytik E.V. na Escola Superior de Deportes de Alemaña, e foi o gurú mundial na loita contra a dopaxe. Este médico estableceu unha táboa estándar, logo de analizar os ouriños de 4.500 persoas de todo o mundo (deportistas, executivos, médicos, obreiros...) tras exhaustivas teorías. Deses 4.500 casos, chegou á conclusión de que a media de testosterona dunha persoa é de 1,5 nanogramos. Ter máis ou menos non é moi común. E só nun caso rexistrouse a alarmante cifra de 6 nanogramos. Quedou unificado que de aí para arriba sería anormal.
O uso de sustancias para mellorar o rendemento humano sufriu un duro golpe nos IX Xogos Deportivos Panamericanos de Caracas en 1983.
Aínda que a guerra non se gañou, esta batalla en particular tivo efectos importantes e marcou unha pauta ao implementarse un sistema moito máis estrito e efectivo que os aplicados en competencias anteriores.

En ela 15 venezolanos tiveron unha participación importante que, aínda que non se medía por medallas, merecía todas as douradas posibles.
No laboratorio antidoping instalado no soto do estadio Brígido Iriarte do Paraíso, fíxose historia. Foi un traballo que comandou un grupo de cinco químicos alemáns, no que o destacado ex ciclista e bioquímico Manfred Donike levaba a pauta ao ser membro da Comisión Médica do Comité Olímpico Internacional.
Os seus fillos son os ex ciclistas Manfred e Alexander Donike.
TRIUNFOS: 1956, vencedor dos Seis Días de Munich con Dieter Gieseler.
1957, Campión de Alemaña en Madison con Edi Giesel.
1958, Campión de Alemaña á americana con Dieter Gieseler.
1960, vencedor dunha etapa na Volta aos Países Baixos.
Nunca participou no Xiro de Italia nin na Volta a España.
TOUR DE FRANCIA: Participou nas edicións de 1960 e 1961, retirándose en ambas.
EQUIPOS: 1955 Bismarck. 1956 Expres.
1957-1960 Altenburger. 1961-1962 Afri-Cola-Torpedo.