MALCOLM ELLIOT

Malcolm Elliot naceu en Sheffield (Inglaterra), o 1 de xullo de 1961.
Foi un ciclista inglés, sprinter de forza, astucia e un dos velocistas máis laureados do pelotón inglés, pois tiña moitos recursos para o sprint.
Profesional nunha primeira etapa de 1984 a 1997, durante os cales gañou a Herald Sun Tour, tres Volta a Gran Bretaña, máis 12 etapas, o Trofeo Masferrer, o Campionato de Inglaterra de fondo na estrada, a Redlands Bicycle Classic, tamén gañou etapas da Volta a España (3), Volta a Gran Bretaña, Sun Tour, Volta a Irlanda, Volta a Aragón, Semana Catalá, Volta a Galicia, Volta a Castela-León, Tour das Américas, Volta ao País Vasco, Volta a Cataluña e Volta a Cantabria.  Retornou ao profesionalismo en 2003 ata 2011 para participar en carreiras nacionais británicas.
Educado na área de Wadsley de Sheffield e despois de que a súa nai aprendérao a andar na bici da súa irmá polos camiños do xardín a base de empuxarlle e deixalo só pare que gardase o equilibrio e así dar pedais e poder entrar no Rutland Cycling Club aos 15 anos, onde xa foi seleccionado polo equipo británico para o Campionato Mundial junior celebrado en Arxentina en 1979. En 1980, fichado polo Rutland C.C., gañou o Campionato Nacional británico Hill Climb. Tamén correu co Club do ciclo de UV Aube de Troyes (Francia), onde gañou experiencia na competición fóra da illa antes de ser seleccionado novamente polo equipo inglés para participar nos Xogos Olímpicos de verán en Mocú con Sean Yates e Tony Doyle.
Nos Xogos da Commonwealth de 1982 obtén o seu primeiro ouro na próba contrarreloxo.
En 1983 sería o seu último ano como afeccionado gañando seis etapas da Carreira do Leite e terceiro na xeral final no Circuit deas Ardennes.
Xa como profesional cos ANC-Halfords, disputou carreiras tanto no continente como en Gran Bretaña. En 1987 terminou terceiro a Amstel Gold Race e o seu equipo foi convidado a disputar o Tour de Francia onde finalizou 94º da xeral final e terceiro na etapa con final en Bordeus.
En 1988, ficha polo equipo Fagor, dirixido por Stephen Roche e participa na Volta a España. En 1989 cambia ao equipo español Teka participando nas carreiras polo continente Europeo ata finais de 1992 cando asinou polo equipo estadounidense, Chevrolet-A Shériffs. Con este equipo logrou numerosas vitorias ata 1997 cando ficha polo Comptel-Colorado Ciclista, pero o equipo golpeado por problemas económicos, leva a Elliot a retirarse a finais de 1997 con 36 anos.

Regresa a principios de 2003 aos 41 anos e corre como individual co equipo de Pinarello-Assos, creado por Phil Griffiths,  o seu ex manager no ANC-Halfords. Cinco anos despois regresa gañando o Havant Internacional GP e etapas na Leite irlandés Nivel. En 2004 gaña o Calendario Premier da Tempada, e a Serie do Circuíto Elite nacional. En 2006 firma co equipo de Ploughman Craven e outra vez gaña a serie nacional do circuíto da elite. O 24 de agosto de 2006 en St. Johann (Austria), convértese en Campión do Mundo de mestres de carreira UCI.
En 2007 gañou o Internacional Cicle Classic de UCI 1.2 e o Shay Elliot Memorial (clásica irlandesa dun día).
En 2009 foi incorporado ao Salón da Fama do Ciclismo Británico.
A tempada 2010 corre co recentemente lanzado Motorpoint Prol-Cycling Team, competindo en carreiras de gran prestixio como o Tour de Gran Bretaña e a UK Tour Series. Ese mesmo ano gaña a Durham e o seu equipo recibiu unhas merecidas honras. O 16 de maio bate o récord da Etape du Dálles ao completar o percorrido en 5 horas e 43 minutos. Na tempada 2011 deixa a competición, pero permanece co equipo como director.
En 1992 despois de disputadas a 3ª e 5ª etapa nos controis antidoping deu positivo por nandrolona, un esteroide anabólico. Como as dúas probas estaban tan preto foron tratadas como unha soa infracción sendo desposuído da vitoria.
 TRIUNFOS: 1984, vencedor de dúas etapas da Volta a Gran Bretaña.
1985, vencedor de dúas etapas da Volta a Gran Bretaña e do Herald Sun Tour.
1986, vencedor de dúas etapas da Volta a Gran Bretaña.
1987, vencedor do Tour de Lancashire, da Volta a Gran Bretaña, máis catro etapas, tres etapas do Tour de Irlanda, unha etapa da Herald Sun Tour e da Milk Race.
1988, vencedor dunha etapa da Volta a España, dunha etapa da Volta a Aragón, da Volta a Gran Bretaña, máis dúas etapas e dunha etapa da Herald Sun Tour.
1989, vencedor de dúas etapas da Volta a España e clasificación por puntos, de tres etapas da Semana Catalá, de dúas etapas da Volta a Castela-León, dunha etapa da Volta a Burgos, dunha etapa da Volta a Galicia e dunha etapa da Volta a Gran Bretaña.

1990, vencedor de dúas etapas da Volta a Cantabria, dunha etapa da Volta ao País Vasco, de dúas etapas da Volta a Cataluña, da Volta a Gran Bretaña, da Derbyshire, do Gran Premio de Toledo, do Critérium de Edimburgo, do Critérium de Cleetthorpes, do Gran Premio de Gee Groos e do Critérium de Northampton.
1991, vencedor do Trofeo Masferrer.
1993, vencedor do Campionato de Inglaterra de fondo na estrada, da Redlands Bicycle Classic e dunha etapa no Tour DuPont.
1994, vencedor da Redlands Bicycle Classic, máis unha etapa, da First Unión Grand Prix, dunha etapa da West-Virginia Mountain Classic e de dúas etapas da Killington Stage Race.
1995, vencedor dunha etapa da Redland Bicycle Classic e de dúas etapas da Killington Stage Race.
2003, vencedor da Havant Internacional GP.
2004, vencedor de dúas etapas do FBD Insurance Rás.
2005, vencedor dunha etapa do FBD Insurance Rás.
2007, vencedor da Shay Elliot Memorial e da Rutland Melton Cicle Classic.
XIRO DE ITALIA: 1992 (115º).
TOUR DE FRANCIA: 1987 (94º) e 1988 (90º).
VOLTA A ESPAÑA: 1988 (76º, máis unha etapa), 1989 (90º) e 1990 (116º).
Outros resultados dignos de mención: 1990 segundo na Volta a Américas. 1994, segundo no Campionato do Reino Unido de ciclismo en ruta.
EQUIPOS: 1984 TI-Tower Housewares-Royale Raleigh-Weinmann. 1985 ANC-Halfords. 1986-1987 Fagor-MBK. 1988 Teka. 1989-1990 Seur. 1991-1992 Chevrolet-L.A. Shériff.1993-1996 Comptel Data System. 1997 Pinarello-Assos. 2003-2005 Plowman-Craven. 2006 Pinarello. 2007-2008 Candi TV-Marshalls. 2009-2011 Motorpoint.