NINO DEFILIPPIS

Nino Defilippis naceu en Turín (Italia), o 21 de marzo de 1932. Faleceu aos 78 anos de cancro en Turín (Italia), o 13 de xullo de 2010.
Os seus pais eran propietarios dunha fábrica de pasta. Na súa mocidade era fan do Turín C.F., pero malia a súa paixón polo futbol pronto se dedicou ao ciclismo participando en carreiras para afeccionados cos equipos O Ausonia e Os Sassi, debutando en profesionais con menos de vinte anos de idade. 
Foi deses ciclistas profesionais italianos coñecido co sobrenome de Cit, “pequeño” en dialecto piamontés. Un gañador cunha gran punta de velocidade, aínda que demasiado inxenuo en ocasións e un auténtico cazador de vitorias parciais.
Profesional de 1952 a 1964 durante os cales os seus maiores éxitos deportivos obtívoos no Xiro de Italia onde logrou 9 vitorias de etapa, sendo o ciclista máis novo na historia do Xiro en levar o maillot rosa durante dous días, no Tour de Francia  logrou 7 vitorias de etapa e na Volta a España logrou 2 vitorias de etapa e fíxose co Gran Premio da Montaña.
Igualmente son destacables o terceiro posto obtido na clasificación xeral do Xiro de Italia de 1962, o quinto posto logrado na clasificación xeral do Tour de Francia de 1956, a medalla de prata do Campionato Mundial de ciclismo na súa edición de 1961 e os Campionatos italianos de ciclismo nas edicións de 1960 e 1961.

Tamén practicou o ciclismo en pista onde destacaron as súas participacións nos Seis Días de Milán de 1961 (9º), 1962 (9º) e 1964 (7º).
Tras retirase da competición a finais de 1964, foi o adestrador da selección italiana que nos Campionatos do Mundo en 1973 fixo campión a Felice Gimondi. Dous anos máis tarde abandona a dirección da selección italiana para facerse empresario, por primeira vez no campo dos coches, logo de novo retoma a xerencia da fábrica familiar de pastas. 
TRIUNFOS: 1952, vencedor do Trofeo Baracchi con Giancarlo Astrua, do G. P. de Outono, do Premio de Bra e do Premio Isola San Antonio.
1953, vencedor dos Tres Vales Varesinos.
1954, vencedor do Xiro ao Piamonte e do Xiro de Emilia.
1955, vencedor do Xiro de Emilia, do Premio de Cuneo e do Premio de Omegna.
1956, vencedor do Premio de Marghera.
1958, vencedor do Xiro de Lombardía, do Xiro ao Piamonte, da Niza-Génova, dunha etapa do Xiro de Cerdeña, de tres etapas do Tour de l´Ouest, dunha etapa da Paris-Niza, do G. P. Antibes, dunha etapa da Volta a Suiza, do Premio de Maggiora e do Xiro de Lazio.
1959, vencedor dunha etapa do Xiro de Cerdeña.

1960, vencedor do Campionato de Italia en ruta, dunha etapa da Génova-Roma, dos Tres Vales Varesinos, dunha etapa do Xiro de Cerdeña e do Xiro a Toscana.
1961, vencedor do G. P. de Cannes, da Volta a Mónaco, do Premio Gonzaga, do Premio de Cambiano, do Premio de Brescia e do Xiro a Veneto.
1962, vencedor do Xiro a Lazio, do Premio de Solesino, do Premio de Cirié, do Premio de Acireale e da Múnich-Zúrich.
XIRO DE ITALIA: 1952 (22º, máis unha etapa), 1953 (12º), 1954 (15º, máis unha etapa), 1955 (51º, máis unha etapa), 1956 retírase, 1957 (13º), 1958 (34º, máis dúas etapas e o Premio da Regularidad), 1959 (18º, máis unha etapa), 1960 (22º), 1961 (10º, máis unha etapa), 1962 (3º), 1963 gaña unha etapa antes de retirarse e 1964 (35º, máis unha etapa).
TOUR DE FRANCIA: 1956 (5º, máis tres etapas), 1957 (7º, máis dúas etapas), 1960 (67º, máis dúas etapas e en 1962 retírase.
VOLTA A ESPAÑA: 1956 (18º, unha etapa e o Premio da Montaña) e 1962 gaña unha etapa antes de terse que retirar.
Outros resultados dignos de mención: 1955, segundo na Roma,Nápoles-Roma. 1961, segundo no Campionato do Mundo de fondo en estrada, segundo no Campionato de Italia e segundo no Tour de Flandes.
EQUIPOS: 1952-1953 Legnano-Pirelli. 1954-1955 Torpado. 1956 Bianchi. 1957 Bianchi-Pirelli. 1958-1963 Carpano e 1964 Ibac.